도구

도구

라틴어 문장 검색

parce, pater patriae, nec nominis inmemor huius olim placandi spem mihi tolle tui non precor ut redeam, quamvis maiora petitis credibile est magnos saepe dedisse deos;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 177)
nec qui descripsit corrumpi semina matrum, Eubius, impurae conditor historiae, nec qui composuit nuper Sybaritica, fugit, nec qui concubitus non tacuere suos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1193)
sex ego Pastorum scripsi totidemque libellos, cumque suo finem mense volumen habet, idque tuo nuper scriptum sub nomine.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1243)
non ut in Ausoniam redeam, nisi forsitan olim, cum longo poenae tempore victus eris;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1255)
forsitan et nobis olim minus asper et illi evictus longo tempore Caesar erit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 140)
integer hanc potui nuper bene reddere lucem;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 317)
si precer hoc - neque enim possum maiora rogare - ne mea sint, timeo, vota modesta parum, forsitan hoc olim, cum iam satiaverit iram, tum quoque sollicita mente rogandus erit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 88)
at idem vinctus ad Haemonios non erat Hector equos, me quoque, quem noras olim, non esse memento:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1115)
plebs pia cumque pia laetetur plebe senatus, parvaque cuius eram pars ego nuper eques.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 22)
forsitan hanc ipsam, vivam modo, finiet olim, tempore cum fuerit lenior ira, fugam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 426)
quaeque gravi nuper plus quam quassata procella est, quod superest, tutum per mare navis eat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 510)
di tamen et Caesar dis accessure, sed olim, aequarint Pyhos cum tua fata dies, non mihi, qui poenam fateor meruisse, sed illi parcite, quae nullo digna dolore dolet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 529)
Sunt suburbia quae, licet sint nuper aedificata, sunt referta et inordinata, sufficientibus locis viridibus carentia.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 58:3)
latet os Patris illud unde Deus qui visibilem se praestitit olim, tale aliquid formans in sese quale secuta est passio, quae corpus sibi vindicat;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 330)
qui, si Pater olim non fuit, et serum genuit post tempora Natum, fit novus, inque novum ius proficit, absit, ut umquam plenus proficiat, qui non eget incremento.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 390)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION