라틴어 문장 검색

et nimirum haec est illa praestans et divina sapientia, et perceptas penitus et pertractatas res humanas habere, nihil admirari, cum acciderit, nihil, ante quam evenerit, non evenire posse arbitrari.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 30:7)
neque enim, qui rerum naturam, qui vitae varietatem, qui inbecillitatem generis humani cogitat, maeret, cum haec cogitat, sed tum vel maxime sapientiae fungitur munere:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 34:3)
qui si virtutes ebullire volent et sapientias, nihil aliud dicent nisi eam viam, qua efficiantur eae voluptates quas supra dixi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 42:5)
saepe est etiam sub palliolo sordido sapientia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 56:4)
Philosophi summi nequedum tamen sapientiam consecuti nonne intellegunt in summo se malo esse?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 68:1)
tu enim de sapiente quaesieras, cui aut malum videri nullum potest, quod vacet turpitudine, aut ita parvum malum, ut id obruatur sapientia vixque appareat, qui nihil opinione adfingat adsumatque ad aegritudinem nec id putet esse rectum, se quam maxume excruciari luctuque confici, quo pravius nihil esse possit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 80:2)
hanc dicant sane naturalem, dum aegritudinis nomen absit grave taetrum funestum, quod cum sapientia esse atque, ut ita dicam, habitare nullo modo possit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 83:2)
erat enim illis paene in conspectu praestanti sapientia et nobilitate Pythagoras, qui fuit in Italia temporibus isdem quibus L. Brutus patriam liberavit, praeclarus auctor nobilitatis tuae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 2:2)
sapientiae studium vetus id quidem in nostris, sed tamen ante Laelii aetatem et Scipionis non reperio quos appellare possim nominatim.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 5:4)
tum pavor sapientiam omnem mi exanimato expectorat, exanimationem metum subsequentem et quasi comitem pavoris, conturbationem metum excutientem cogitata, formidinem metum permanentem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 19:2)
non enim omne vitium paris habet dissensiones, ut eorum, qui non longe a sapientia absunt, adfectio est illa quidem discrepans sibi ipsa, dum est insipiens, sed non distorta nec prava.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 29:4)
de cuius excellentia multa quidem dici quamvis fuse lateque possunt, sed brevissime illo modo, sapientiam esse rerum divinarum et humanarum scientiam cognitionemque, quae cuiusque rei causa sit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 57:6)
nam sapientiam quidem ipsam quis negare potest non modo re esse antiquam, verum etiam nomine?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 7:2)
hos se appellare sapientiae studiosos - id est enim philosophos - ;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 9:3)
solane beata vita, quaeso, relinquitur extra ostium limenque carceris, cum constantia gravitas fortitudo sapientia reliquaeque virtutes rapiantur ad tortorem nullumque recusent nec supplicium nec dolorem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 13:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION