도구

도구

라틴어 문장 검색

quia primum principium est aeternum, ergo mundus est sibi coaeternus.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 25:4)
Deus est ens aeternum secundum substantiam et secundum omnem, quaecunque in eo est, dispositionem, cui nihil acquisitum est in futuro, [et cui] nihil deficit in praeterito ex his per quae effectum suum produceret, et mundus est suus effectus immediatus;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 25:7)
ergo mundus est Deo coeternus.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 25:8)
sed Deus ab aeterno habuit potentiam et voluntatem faciendi mundum;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 26:3)
ergo mundus est factum aeternum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 26:4)
sed in principio mundi, - quod est ens primum -, nulla est novitas possibilis;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 27:3)
ergo mundus non est effectus novus.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 27:4)
in causa mundi nullum istorum est possibile, ut de se apparet;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 27:7)
ergo mundus non est causatum novum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 27:8)
ante mundum non est aliqua exspectatio:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 29:2)
quia ante mundum non est tempus, et nulla exspectatio est nisi in tempore;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 29:3)
quia simul sunt in duratione, inter quae nulla cadit duratio, sed mundus sufficienter dependet a voluntate divina, - aliam enim causam non habet - et inter illa nulla cadit duratio, quia non tempus;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 30:2)
cum igitur illud est aeternum quod est in aeternitate, tunc nonesse mundi esset aeternum;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 30:4)
ante mundum nulla potuit esse transmutatio;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 31:2)
ergo mundus non potest esse effectus novus.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 31:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION