라틴어 문장 검색

Quantus ille vir fuit, qui effecit, ut aliquis exul sibi videretur, quod ab exule recederet !
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 58:2)
Ignominia tu putas quemquam sapientem moveri posse, qui omnia in se reposuit, qui ab opinionibus vulgi secessit ?
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 94:1)
si non recessisses, ultimum certe fructum biduo diutius videndi filium tulisses.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 106:4)
Agedum illa, quae multo ingenii tui labore celebrata sunt, in manus sume utriuslibet auctoris carmina, quae tu ita resolvisti, ut quamvis structura illorum recesserit, permaneat tamen gratia - sic enim illa ex alia lingua in aliam transtulisti, ut, quod difficillimum erat, omnes virtutes in alienam te orationem secutae sint :
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 68:1)
Nisi te, Marcia, scirem tam longe ab infirmitate muliebris animi quam a ceteris vitiis recessisse et mores tuos velut aliquod antiquum exemplar aspici, non auderem obviam ire dolori tuo, cui viri quoque libenter haerent et incubant, nec spem concepissem tam iniquo tempore, tam inimico iudice, tam invidioso crimine posse me efficere, ut fortunam tuam absolveres.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 2:1)
Cum secessimus et in unum convenimus, facta eius dictaque quanto meruit suspectu celebramus ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 27:1)
Saepe admonendus est animus, amet ut recessura, immo tamquam recedentia.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 54:2)
Numquam e conspectu tuo recessit ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 145:4)
Ne a fortuna quidem, quae quotiens cum virtute congressa est, numquam par recessit.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 45:2)
Percussit te, recede ;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 190:7)
Ille tamen contentus fuit a conviciatore suo secedere.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 147:5)
Recede longius et ride!
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 213:4)
Licet nihil aliud, quod sit salutare, temptemus, proderit tamen per se ipsum secedere ;
(세네카, De Otio, Liber VIII, ad Serenvm: de otio 3:2)
Quid, quod secedere ad optimos viros et aliquod exemplum eligere, ad quod vitam derigamus, licet ?
(세네카, De Otio, Liber VIII, ad Serenvm: de otio 3:4)
huic cohaereant mundo, an longe ab hoc secesserint et hic vacuo volutentur ;
(세네카, De Otio, Liber VIII, ad Serenvm: de otio 30:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION