라틴어 문장 검색

si semel optandum est, Augusti numen adora, et, quem sensisti, rite precare deum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 85)
Iuppiter ingeniis praebet sua numina vatum, seque celebrari quolibet ore sinit, causa tua exemplo superorum tuta duorum est, quorum hic aspicitur, creditur ille deus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 48)
nam quamquam vitio pars est contracta malorum, plus tamen exitii numinis ira dedit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 818)
Adloquor en absens absentia numina supplex, si fas est homini cum Iove posse loqui, arbiter imperii, quo certum est sospite cunctos Ausoniae curam gentis habere deos, O decus, o patriae per te florentis imago, o vir non ipso, quem regis, orbe minor - sic habites terras et te desideret aether, sic ad pacta tibi sidera tardus eas - parce, precor, minimamque tuo de fulmine partem deme!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 224)
sive mihi casus sive hoc dedit ira deorum, nubila nascenti seu mihi Parca fuit, tu tamen e sacris hederae cultoribus unum numine debueras sustinuisse tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 33)
nec fore perpetuam sperat sibi numinis iram, conscius in culpa non scelus esse sua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 48)
nec metuis dubio Fortunae stantis in orbe numen, et exosae verba superba deae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 84)
ipsam quoque perdere vitam, Caesaris offenso numine, dignus eram.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1026)
sed quia peccato facinus non affuit illi, nil nisi me patriis iussit abesse focis, utque aliis, quorum numerum comprendere non est, Caesareum numen sic mihi mite fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1110)
tempore nec senior Pater est, nec numine maior, nam sapiens retro semper Deus edidit ex se, per quod semper erat, gignenda ad saecula verbum, edere sed verbum Patris est, at cetera verbi, adsumptum gestare hominem, reparare peremptum, conciliare Patri, dextraque in sede locare.
(프루덴티우스, Apotheosis, Hymnus de trinitate4)
hoc vidit princeps generosi seminis Abram, iam tunc dignati terras invisere Christi hospes homo, in triplicem numen radiasse figuram.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 311)
verbo praestrinxit viscera purae virginis, et verbo struxit puerilia membra, ipse quidem in terris virtute et numine praesens semper adest quocumque loci, nec pars vacat ulla maiestate Patris;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 344)
consule barbati deliramenta Platonis, consule et hircosus Cynicus quos somniat et quos texit Aristoteles torta vertigine nervos, hos omnes quamvis anceps labyrinthus et error circumflexus agat, quamvis promittere et ipsi gallinam soleant aut gallum, clinicus ut se dignetur praestare deus morientibus aequum, cum ventum tamen ad normam rationis et artis, turbidulos sensus et litigiosa fragosis argumenta modis concludunt numen in unum, cuius ad arbitrium sphera mobilis atque rotunda volvatur, serventque suos vaga sidera cursus, non recipit natura hominis, modo quadrupes ille non sit, et erecto spectet caelestia vultu, non recipit neget ut regimen pollere supremum, istud et ipse Numae tacitus sibi sensit haruspex, semifer et Scottus sentit, cane milite peior, sed nos qui Dominum libris et corpore iam bis vidimus, ante fide, mox carne et sanguine 1 coram, quique voluminibus vatum cruce teste probatis rimantes digitos costarum in vulnera cruda mersimus, et manuum visu dubitante lacunas scrutati aeternum regem cognovimus Iesum, abiurare Deo titulum nomenque paternum credimus esse nefas, qui regem protulit ex se, non regem populi Parthorum aut Romulidarum, sed regem summae et mediae rationis et imae, atque ideo rerum dominum et super omnia regem, carnis habet medium, summum Patris, et Stygis imum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 371)
hoc solum scimus, quod traditur esse Deum, quem non genitus genitor generaverit, unus et unum, integer integrum, non coeptum sed tamen ortum, et conperpetuum retro Patris et Patre natum, sed nec decisus Pater est, ut pars Patris esset Filius, extendens nec se substantia tractim produxit minuitque aliquid de numine pleno, dum mutata novum procudit portio Natum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 385)
nec enim caelo lex carnea fluxit, quam tu carne colis, sed Christo feta meamque spem paritura utero, quam spem, nisi numinis almum lumen et adventum Domini, quem viderat Abrae prima fides, nostrisque Pater promiserat olim perspiciendum oculis et legis voce probandum?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3119)

SEARCH

MENU NAVIGATION