라틴어 문장 검색

6. His duobus posterioribus annis in iudicium vocati sunt quidam haeretici, quod tempore huius regis rarum admodum erat et, si aliquando contigerat, poenitentiis potius quam igne luebant.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM NONUM 6:1)
Neque tamen caussam iuridica via prosequebantur, aut eos tempore convenienti ad se defendendum producebant, sed in carcere languere permittebant, et diversis artificiis et terroribus plurimas ab illis mulctas et redemptiones extorquebant, quas compositiones et mitigationes vocabant.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM NONUM 16:8)
18. Praeterea mos illis erat terras et reditus subditorum tenuris foedalibus (quae in capite vocantur) onerare et captivare falsas inquisitiones procurando, atque inde custodias et matrimonia minorum captando, atque etiam liberaturas, primas seisinas, et mulctas pro alienationibus (huiusmodi tenurarum fructus scilicet) exigendo, recusantes sub variis praetextibus et procrastinationibus subditos admittere ad tales falsas inquisitiones iuxta normam legis evincendas.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM NONUM 18:1)
Rex comitem ad se vocavit, et dixit, "Domine mi, multa audiveram de hospitalitate tua, eam autem video fama esse maiorem.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM NONUM 21:3)
Ordinabat autem ut omnes nummi argentei tonsi aut diminuti in solutionibus pecuniarum minime reciperentur, ne grani quidem facta gratia, quam remedium vocant, sed tantum cum exceptione attritionis competentis, quae ob incertitudinem exceptio erat quasi illusoria.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM NONUM 30:4)
Ubi re intellecta summa cum humilitate et humanitate regem et reginam ad aedes suas invitavit, statimque equites expeditos ad aulam misit.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM DECIMUM 9:3)
Neque postulandum est ut ejus judicio stetur, quae ipsa in judicium vocatur.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio 10:17)
Rationem humanam, qua utimur ad naturam, anticipationes naturae (quia res temeraria est et praematura), at illam rationem quae debitis modis elicitur a rebus, interpretationem naturae, docendi gratia, vocare consuevimus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 54:1)
Nullum (dicendum enim est aperte) recte fieri potest judicium nec de via nostra, nec de iis quae secundum eam inventa sunt, per anticipationes (rationem scilicet quae in usu est), quia non postulandum est ut ejus rei judicio stetur, quae ipsa in judicium vocatur.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 68:1)
quartum, idola theatri, vocentur.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 80:6)
Etiam elementis (quae vocant) imponitur ad placitum decupla proportio excessus in raritate ad invicem;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 92:5)
Omnis etiam subtilior meta schematismus in partibus rerum crassiorum (quem vulgo alterationem vocant, cum sit revera latio per minima) latet similiter:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 102:6)
Hujusmodi itaque sunt idola, quae vocamus idola tribus;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 106:1)
Eorum etiam, qui in magia (quam vocant) naturali versati sunt, pauca reperiuntur inventa;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 162:4)
Quinetiam prudentia civilis ad consilium vocanda est et adhibenda, quae ex praescripto diffidit, et de rebus humanis in deterius conjicit.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 222:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION