라틴어 문장 검색

sed quod de M. Cicerone et Q. Ennio et P. Vergilio iudicavit, ea res sit, ad considerandum ponemus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 3:2)
Cicero certe inter bonos eius versus et hos refert.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 5:3)
Atque id etiam de Cicerone dicit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 6:1)
nisi forte Cicero summus orator agebat causam suam et volebat suos versus videri bonos.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 6:3)
Aput ipsum quoque, inquit, Ciceronem invenies, etiam in prosa oratione, quaedam ex quibus intellegas ilium non perdidisse operam, quod Ennium legit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 7:2)
Ponit deinde quae apud Ciceronem reprehendat, quasi Enniana, quod ita scripserit in libris De Republica:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 8:1)
Atque ibi homo nugator Ciceronis errores deprecatur et:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 8:4)
Non fuit, inquit, Ciceronis hoc vitium, sed temporis;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 8:5)
Deinde adscribit Ciceronem haec ipsa interposuisse ad effugiendam infamiam nimis lascivae orationis et nitidae.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 9:1)
sed Tiro Tullius M. Ciceronis libertus, lictorem vel a limo vel a licio dictum scripsit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, III 4:2)
Quam ob causam Cn.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, VII 1:1)
AD Cn.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, VII 2:1)
Faceta responsio M. Ciceronis, amolientis a se crimen manifesti mendacii.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XII 1:1)
HAEC quoque disciplina rhetorica est, callide et cum astu res criminosas citra periculum confiteri, ut si obiectum sit turpe aliquid quod negari non queat, responsione ioculari eludas et rem facias risu magis dignam quam crimine, sicut fecisse Ciceronem scriptum est, cum id quod infitiari non poterat urbano facetoque dicto diluit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XII 2:1)
Tum Cicero, inopinata obprobratione permotus, accepisse se negavit ac domum quoque se empturum negavit atque Adeo, inquit, verum sit accepisse me pecuniam, si domum emero.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XII 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION