라틴어 문장 검색

Saturnum Apollodorus alligari ait per annum laneo vinculo, et solvi ad diem sibi festum, id est mense hoc Decembri:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VIII. 5:3)
Saturnum enim in quantum mythici fic­tionibus distrahunt, in tantum physici ad quandam verisimilitudinem revocant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VIII. 6:2)
Propter abscisorum pudendorum fabulam etiam nostri eum Saturnum vocitaverunt, παρὰ τὴν σάθην, quae membrum virile declarat, veluti Sathunnum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VIII. 9:1)
Sed Mallius ait eos qui se, ut supra diximus, Saturni nomine et religione defenderant per triduum festos instituisse dies et Saturnalia vocavisse:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 4:1)
quo solo die apud aedem Saturni convivio dissoluto Saturnalia clamitabantur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 18:2)
qui dies nunc Opalibus inter Saturnalia deputatur, cum primum Saturno pariter et Opi fuerit ascriptus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 18:3)
quos etiam nonnullis caelum ac terram esse persuasum est, Saturnumque a satu dictum, cuius causa de caelo est, et terram Opem, cuius ope humanae vitae alimenta quaeruntur, vel ab opere per quod fructus frugesque nascuntur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 20:1)
Philochorus Saturno et Opi primum in Attica statuisse aram Cecropem dicit, eosque deos pro Iove terraque coluisse, instituisseque ut patres familiarum et frugibus et fructibus iam coactis passim cum servis vescerentur cum quibus patientiam laboris in colendo rure toleraverant:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 22:1)
Ex illo traditum ut cerei Saturnalibus missitarentur, et sigilla arte fictili fingerentur ac venalia pararentur quae homines pro se atque suis piaculum pro Dite Saturno facerent.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 49:1)
quia nec Latinarum tempore, quo publice quondam induciae inter populum Romanum Latinosque firmatae sunt, inchoari bellum decebat, nec Saturni festo, qui sine ullo tumultu bellico creditur imperasse, nec patente Mundo, quod sacrum Diti patri et Proserpinae dicatum est:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 17:1)
Saturnus ipse, qui auctor est temporum et ideo a Graecis inmutata littera Κρόνος quasi χρόνος vocatur, quid aliud nisi sol intellegendus est, cum tradatur ordo elementorum temporum numerositate distinctus, luce patefactus, nexus aeternitate conductus, visione discretus, quae omnia actum solis ostendunt?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXII. 8:1)
Quod genus hoc hominum Saturno sancte create?
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 32:3)
Summo si frigida coelo Stella nocens nigros Saturni accenderet ignes, Deucalioneos fudisset Aquarius imbres, Totaque diffuso latuisset in aequore tellus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 7:9)
Et nobis meritas dabis, impia, poenas, Et superis, quos fingis, ait, nisi mergeris antris, Deque orbis trepidi tanto consulta tumultu Desinis ipsa loqui.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:39)
segnis pavidusque vocatur, Ac nimium patiens soceri Pompeius, et orbis Indulgens regno, qui tot simul undique gentes Iuris habere sui vellet, pacemque timeret.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 1:22)

SEARCH

MENU NAVIGATION