도구

도구

라틴어 문장 검색

At insunt virtutes quaedam occultae et latentes quae pariunt fortunam, nimirum facultates nonnullae se expediendi quae nomen non habet.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXVIII. [ = English XL] DE FORTUNA 2:3)
Etenim inest cogitationibus iuventus quaedam non minus quam aetatibus.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XL. [ = English XLII] DE IUVENTUTE ET SENECTUTE 1:5)
Secundum genus eorum quibus naturales quadam facultates insunt quae magis iuventutem decent quam senectutem, qualis est oratio fluens et luxuriosa quae in iuvene laudatur, in sene non item.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XL. [ = English XLII] DE IUVENTUTE ET SENECTUTE 1:37)
Non reperitur pulchritudo aliqua excellens cui non insit aliquid minus conforme in compagine.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XLI. [ = English XLIII] DE PULCHRITUDINE 2:4)
In quibus accures, quod inest ut rite figures, Cantus et in partes, quibus hoc bene congruit, aptes:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, Prologus 1:7)
Quo lupus inuectus et salsa carne refectus, Quicquid inest, ambit, telluris et humida lambit.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVI. De cane et lupo 27:14)
Et dolor aetatem iussit inesse suam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, I 10:1)
huncine, inquit, mundum temerariis agi fortuitisque casibus putas an ullum credis ei regimen inesse rationis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:4)
Ullamne humanis rebus inesse constantiam reris, cum ipsum saepe hominem uelox hora dissoluat?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:24)
inest enim singulis quod inexpertus ignoret, expertus exhorreat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:15)
Quibus si nihil inest appetendae pulchritudinis, quid est quod uel amissis doleas uel laeteris retentis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 3:19)
Ad haec, si ipsis dignitatibus ac potestatibus inesset aliquid naturalis ac proprii boni, numquam pessimis prouenirent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:1)
De quibus illud etiam considerandum puto quod nemo dubitat esse fortem cui fortitudinem inesse conspexerit et cuicumque uelocitas adest manifestum est esse uelocem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:6)
Postremo idem de tota concludere fortuna licet, in qua nihil expetendum, nihil natiuae bonitatis inesse manifestum est, quae nec se bonis semper adiungit et bonos quibus fuerit adiuncta non efficit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:13)
— Inest enim dignitas propria uirtuti, quam protinus in eos quibus fuerit adiuncta transfundit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:12)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION