도구

도구

라틴어 문장 검색

aemulus et miseros ipse ureret Elidis agros.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Primus. 701:1)
ardent avidos attollere vultus, quos pietas vel tangit adhuc quos aemula virtus.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 92:1)
Si cui iure bono sacer alarum obstitit hircus, aut si quem merito tarda podagra secat, Aemulus iste tuus, qui vestrum exercet amorem, mirifice est a te nactus utrumque malum.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 711)
Hoc viso, iterum manifestum esse potest quod hec libertas sive principium hoc totius nostre libertatis est maximum donum humane nature a Deo collatum—sicut in Paradiso Comedie iam dixi—quia per ipsum hic felicitamur ut homines, per ipsum alibi felicitamur ut dii. 7.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 12:17)
Procerus, nasutus fuit Lee, ad iram velox, magnitudinis Washingtonii crescentis aemulus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.74)
Rupit Iarbitam Timagenis aemula lingua dum studet urbanus tenditque disertus haberi.
(호라티우스의 첫번째 편지, 198)
at hunc liberta securidivisit medium, fortissima Tyndaridarum.
(호라티우스의 풍자, 1권, 01장59)
grandia praeterea tortoque calentia faeno ova adsunt ipsis cum matribus, et servatae parte anni quales fuerant in vitibus uvae, Signinum Syriumque pirum, de corbibus isdem aemula Picenis et odoris mala recentis nec metuenda tibi, siccatum frigore postquam autumnum et crudi posuere pericula suci.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI27)
Itaque hoste victo ruptorem foederis Mettum Fufetium religatum inter duos currus pernicibus equis distrahit, Albamque ipsam quamvis parentem, aemulam tamen diruit, cum prius omnes opes urbis ipsumque populum Romam transtulisset;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 38:1)
Cato inexpiabili odio delendam esse Carthaginem, et cum de alio consuleretur, pronuntiabat, Scipio Nasica servandam, ne metu ablato aemulae urbis luxuriari felicitas inciperet;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM TERTIUM 4:4)
Et redierat, nisi aut Pompeius liberos aut Caesar heredem reliquisset, vel, quod utroque perniciosius fuit, si non collega quondam, mox aemulus Caesareanae potentiae, fax et turbo sequentis saeculi superfuisset
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, RES SUB CAESARE AUGUSTO 1:2)
quare etiam atque etiam sunt venti corpora caeca, quandoquidem factis et moribus aemula magnis amnibus inveniuntur, aperto corpore qui sunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 10:15)
qui cum filiis suis rectum dando consilium non optinuisset adsensum atque ideo esset in simultate cum liberis, ubi hoc aemulis causam fuisse gaudii comperit ex illa discordia sperantibus in domo regnantis nasci posse novitatem, universitate civium convocata ait succensuisse quidem se filiis non adquiescentibus patriae voluntati, sed hoc sibi postea visum paternae aptius esse pietati, ut in sententiam liberorum ipse concederet:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 12:2)
Adeo antem id genus narrationum habet quendam gloriae saporem, ut, si invidi vel aemuli forte praesentes sint, tales interrogationes obstrependo discutiant et alias inferendo fabulas prohibeant illa narrari quae solent narranti laudem creare.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 8:1)
Stimulos dedit aemula virtus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:55)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION