라틴어 문장 검색

Verum si merito trepidantes insanisse penitet non dolentes, ut in amaritudinem penitentie metus dolorisque rivuli confluant, vestris animis infigenda supersunt, quod Romane rei baiulus hic divus et triumphator Henricus, non sua privata sed publica mundi commoda sitiens, ardua queque pro nobis aggressus est sua sponte penas nostras participans, tanquam ad ipsum, post Christum, digitum prophetie propheta direxerit Ysaias, cum, spiritu Dei revelante, predixit:
(단테 알리기에리, Epistolae 42:4)
Sedebam solus, quia amaritudine repletus eram.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 7:2)
Non iratus est cocis - lautioris enim mensae consuetudinem non habebat - sed farina desuper iacta amaritudinem dulcoravit eadem spiritus virtute, qua Moyses mutaverat Merra.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 9:7)
Si cui forte hactenus videbantur nimium disciplinae vincula laxata et praeceps indulgentia praeceptoris, consideret domum patris tui, clarissimi quidem et eruditissimi viri, sed adhuc ambulantis in tenebris, et intelleget consilium apostoli illuc profecisse, ut radicis amaritudinem dulcedo fructuum conpensaret et .vites virgulae balsama pretiosa sudarent.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 1:5)
Cavendum in primis, ne oderit studia, ne amaritudo eorum percepta in infantia ultra rudes annos transeat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 4:12)
Tunc ferrum, quod latebat in profundo, super-natavit aquae et inter palmarum arbores Merrae amaritudo monstrata est.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 10:2)
"Solus sedebam, quia amaritudine repletus sum."
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 2:16)
Inde fere scelerum causae, nec plura venena miscuit aut ferro grassatur saepius ullum humanae mentis vitium quam saeva cupido inmodici census, nam dives qui fieri vult, et cito vult fieri;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV60)
Ex his omnibus voluptas, quae inmodice capitur, ea turpis atque inproba est.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 11:1)
Hoc miratus supra modum Virgilius inmodice est usus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 35:1)
At hic vester atram nubem turbine piceo et favilla fumante ῥόον καπνοῦ αἴθωνα interpretari volens crasse et inmodice congessit, globos atque flammarum, quod ille κρουνοὺς dixerat, duriter posuit et ἀκύρως.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 12:2)
Contra magnae amaritudinis est, si coram multis aliquem interroges quod non opima scientia quaesivit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 5:1)
Nec tamen semper ad amaritudinem pergit, sed nonnumquam his in quos iacitur et dulce est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 3:1)
Haec et talia sunt quae plus urbanitatis minus amaritudinis habent, ut sunt et illa de nonnullis corporis vitiis aut parum aut nihil gignentia doloris, ut si in calvitium cuiusquam dicas, vel in nasum seu curvam erectionem seu Socraticam depressionem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 11:1)
acetum vero et liquidissimum inter ceteros humores, et tanto est acerbius ut sit acore tristificum, et exemplo marinae aquae, quae ipsa quoque amaritudine sui aspera est, numquam gelu contrahitur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 30:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION