라틴어 문장 검색

hic teneat nostras ancora iacta rates.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:576)
ut non peccarim mors quoque non faciet, non igitur mirum, si mens mea tabida facta de nive manantis more liquescit aquae, estur ut occulta vitiata teredine navis, aequorei scopulos ut cavat unda salis, roditur ut scabra positum robigine ferrum conditus ut tineae carpitur ore liber, sic mea perpetuos curarum pectora morsus, fine quibus nullo conficiantur, habent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 145)
iam dolor in morem venit meus, utque Caducis percussu crebro saxa cavantur aquis, sic ego continuo Fortunae vulneror ictu, vixque habet in nobis iam nova plaga locum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 716)
cumque labent aliqui iactataque vela relinquant, tu lacerae remanes ancora sola rati.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 24)
gutta cavat lapidem, consumitur anulus usu, atteritur pressa vomer aduncus humo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 103)
Figitur in viridi, si fors tulit, ancora prato, aut subiecta terunt curvae vineta carinae;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 35:5)
pars ima cavatur fluctibus et tectas defendit ab imbribus undas, summa riget frontemque in apertum porrigit aequor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 49:2)
Ecce Lichan trepidum latitantem rupe cavata adspicit, utque dolor rabiem conlegerat omnem, "tune, Licha," dixit "feralia dona dedisti?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 18:1)
Tum vero praeceps curru fremebundus ab alto desilit et nitido securum comminus hostem ense petens parmam gladio galeamque cavari cernit et in duro laedi quoque corpore ferrum!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 15:4)
et procul a pelago conchae iacuere marinae, et vetus inventa est in montibus ancora summis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 24:7)
" dum trepidant Minyae, dum solvitur aggere funis, dum sequitur celeres ancora tracta manus, conscia percussit meritorum pectora Colchis ausa atque ausura multa nefanda manu;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 97)
ancora iam nostram non tenet ulla ratem, videris !
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 221)
ante fores tumuli, quas saxa inmania duro obice damnarant scopulis substructa cavatis, stat Dominus nomenque ciet frigentis amici, nec mora, funereus revolutis rupibus horror evomit exequias gradiente cadavere vivas, solvite iam laetae redolentia vincla, sorores, solus odor sparsi spiramen aromatis efflat, nec de corporeo nidorem sordida tabo aura refert, oculos sanie stillante solutos pristinus in speculum decor excitat, et putrefactas tincta rubore genas paulatim purpura vestit, quis potuit fluidis animam suffundere membris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3249)
quidnam sibi saxa cavata, quid pulchra volunt monumenta, nisi quod res creditur illis non mortua, sed data somno?
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti12)
Simon, quem vocitant Petrum, summus discipulus Dei, lucis forte sub exitu, cum vesper croceus rubet, curvam vulserat ancoram captans flamina linteis et transnare volens fretum, nox ventum movet obvium fundo qui mare misceat, iactatam quatiat ratem.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section pr1)

SEARCH

MENU NAVIGATION