도구

도구

라틴어 문장 검색

Ludentem mortalium mentibus, sed spinis Coronasti, fel miscuisti.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 62:6)
De quo quidem nos docere veritatem non promittimus, ad quam neque nos neque mortalium aliquem sufficere credimus;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 6:8)
Quam etiam naturam philosophi Deum ignotum profitentes, in tantam ejus excellentiam, omnium mortalium cogitationem exceden:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 33:7)
Cogitationes, inquit, mortalium timidae, et incertae providentiae nostrae.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 36:10)
Sed nec proprium et usitatum nomen Dei ad illam unicam divinitatis majestatem, quae excogitari non valet, necdum disseri, ipsi magni philosophi noverunt accommodare qui cum Deum cum Marte nominant, quem animali rationi supponunt, de mundo et coelestibus corporibus illud, ut supra meminimus, accipiunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 36:23)
Tam numero autem quam essentialiter idem sunt, cum sit eadem essentia tam hoc est quam illud, ut numerum in se rerum non habeant, nec res plures numero dici queant, ut in Socrate homo, et animal, vel homo et risibile.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 41:4)
Quoniam vero quaedam sunt quae differunt quae contra se in divisionibus poni non debent, ut in animali rationale et bipes.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 41:15)
hic homo et substantia est et corpus, et animatum et sensibile, quod est alias rationale, et mortale quod est homo.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 42:18)
sicut enim aereum sigillum est quoddam aes, liquet profecto divinam sapientiam ex divina potentia esse suum habere, ad eam scilicet similitudinem qua sigillum aereum ex aere dicitur esse, quod est ejus materia vel species ex genere, quod quasi materia speciei dicitur esse, ut animal hominis.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 46:7)
Sicut enim ex eo quod est aereum sigillum exigit necessario ut aes sit, et ex eo quod homo ut animal sit, sed non e contrario.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 46:8)
Quippe ut aes tam ad aereum sigillum quam alia se habet, et animal tam ad hominem quam ad alia sit, et potentia divina tam ad discernendum quam ad operandum se habet:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 46:10)
et sicut aereum sigillum de ipsa aeris substantia vel essentia dicitur esse, cum esse videlicet aereum sigillum sit esse aes quoddam, et esse hominem, id est animal rationale ...
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 46:11)
sit esse animal quoddam, ita et divina sapientia de divinae potentiae dicitur esse substantia, cum videlicet esse sapientiam, id est potentiam discernendi, sit esse potentiam quamdam, quod est Filium de substantia Patris esse, vel ab ipso genitum esse [Anmerkung] .
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 46:12)
Nunquam etenim genus, nisi per aliquam speciem suam, esse contingit, vel ullatenus animal fuit, antequam rationale vel irrationale fuerit;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 47:2)
Etsi enim bruta animalia quaedam per voluntatem suam facere possunt vel dimittere;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 31:11)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION