라틴어 문장 검색

Qua adridente pace ac serenitate temporum, plures in gente Nordanhymbrorum, tam nobiles, quam priuati, se suosque liberos, depositis armis, satagunt magis, accepta tonsura, monasterialibus adscribere uotis, quam bellicis exercere studiis.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXIII. 2:5)
non adloqui amicos, vix notis familiariter arridere, munificentia inaequali sese aliosque ludificari;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 227:1)
tum mi aedes quoque arridebant, cum ad te veniebam, tuae;
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 1, scene 370)
discrucior animi, quia ab domo abeundum est mihi.
(티투스 마키우스 플라우투스, Aulularia, act 1, scene 233)
Propter me haec nunc meo sodali dici discrucior miser;
(티투스 마키우스 플라우투스, Bacchides, act 3, scene 335)
ne canem quidem irritatam voluit quisquam imitarier, saltem, si non arriderent, dentes ut restringerent.
(티투스 마키우스 플라우투스, Captivi, act 3, scene 123)
ego discrucior miser amore, illa autem quasi ob industriam mi advorsatur.
(티투스 마키우스 플라우투스, Casina, act 2, scene 3123)
discrucior miser, nisi ego illum iubeo quadrigis cursim ad carnificem rapi.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 1, scene 2307)
haec cum audio in te dici, discrucior miser.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 1, scene 2100)
incipe parentibus arridere et eis spe ominis boni detrahere sollici- tudinem, ut et ipsi tibi arrideant:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA QVARTA., commline 605)

SEARCH

MENU NAVIGATION