라틴어 문장 검색

Sentior, inquit, nemo dicit et id per se nihil est, 'adsentior' tamen fere omnes dicunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXV 10:2)
Sisenna unus 'adsentio' in senatu dicebat et eum postea multi secuti, neque tamen vincere consuetudinem potuerunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXV 10:3)
His igitur assentimus, qui putum esse dicunt a putando dictum et ob eam causam prima syllaba brevi pronuntiant, non longa, ut existimasse Alfenus videtur, qui a puro id esse factum scripsit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, V 6:1)
vel illud quale est quod idem Plinius in decimo libro Democritum scripsisse adseverat, aves quasdam esse certis vocabulis et earum avium confuso sanguine gigni serpentem;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XII 8:1)
Sed M. Varro adseverat antiquissimos viros neque per Castorem neque per Pollucem deiurare solitos, sed id iusiurandum fuisse tantum feminarum, ex initiis Eleusinis acceptum;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, VI 6:1)
RISU prorsus atque ludo res digna est, cum plerique grammaticorum adseverant, necessitudinem et necessitatem mutare differreque, ideo quod necessitas sit vis quaepiam premens et cogens, necessitudo autem dicatur ius quoddam et vinculum religiosae coniunctionis, idque unum solitarium significet.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, III 2:1)
deque ea re adsensum esse Capito Varronem Tuberoni contra sententiam Iunii refert:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, VIII 3:3)
Quaesitum ergo ex se Apollinaris neque id se dissolvere potuisse adseverabat, quid esset vanior et quid stolidior, quoniam Sallustius sic ea separasse atque opposuisse inter se videretur, diversa ac dissimilia nec eiusdem utraque vitii forent, ac propterea petebat uti se doceret significationes utriusque vocis et origines.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IV 6:1)
muneror te pro munero et significor pro significo et sacrificor pro sacrifico et adsentior pro adsentio et faeneror pro faenero et pigneror pro pignero et alia istiusmodi pleraque, quae, proinde ut in legendo fuerint obvia, notabuntur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XII 11:3)
Homo autem ego sum, cum id quoque adsensus esset, contra dialecticus ita conclusisset:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XIII 9:4)
Lata est enim lex iusta et moralis per quam asportatio foeminarum per vim vontra voluntatem suam (exceptis pupillis femellis et ancillis) capitalis facta est, parlamento prudenter et merito censente crimen abripiendi foeminas per vim in possessionem extraneorum (licet postea per illecebras aut austutias concilietur earum assensus) nihil aliud esse quam raptum in longum productum, quia prima vis reliqua traxisse praesumitur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM TERTIUM 32:2)
Itaque libenter assensit ut Hialas (tanquam in re ex motu proprio nata) de concordia cum Scoto tractaret, eamque ob caussam in Scotiam proficisceretur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 5:17)
Rex Philippum amplexus dixit, "Assentior."
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM DECIMUM 9:27)
Atque apud populum plurimum vigent doctrinae aut contentiosae et pugnaces aut speciosae et inanes, quales videlicet assensum aut illaqueant aut demulcent.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio 5:36)
prudenter secum reputantes, se in assentiendo modestiam, in adjiciendo libertatem tueri posse.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio 5:53)

SEARCH

MENU NAVIGATION