라틴어 문장 검색

arva beata petamus, arva divites et insulas, reddit ubi cererem tellus inarata quotannis et inputata floret usque vinea, germinat et numquam fallentis termes olivae suamque pulla ficus ornat arborem, mella cava manant ex ilice, montibus altis levis crepante lympha desilit pede.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 1618)
"voles modo altis desilire turribus, frustraque vincla gutturi innectes tuo modo ense pectus Norico recludere fastidiosa tristis aegrimonia."
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 1729)
nec vereor, ne, dum futuo, vir rure recurrat, ianua frangatur, latret canis, undique magno pulsa domus strepitu resonet, vepallida lecto desiliat mulier, miseram se conscia clamet, cruribus haec metuat, doti deprensa, egomet mi.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Improbus, dum vitia quaedam declinant, in contraria incidere. 1:37)
equo desiliam, caput adaperiam, semita cedam.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 7, letter 64 10:2)
Per quae desiliunt, diversa sunt;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 7, letter 66 43:7)
in quod desiliunt, unum est.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 7, letter 66 43:8)
Sed ille quoque, cui hoc gaudium eripitur, quod tractatio operis maximi et ultimi praestat, nihil cunctatus desiliet in mortem facere recte pieque contentus.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 76 29:1)
Ille tantus psychrolutes, qui kalendis Ianuariis euripum salutabam, qui anno novo quemadmodum legere, scribere, dicere aliquid, sic auspicabar in Virginem desilire, primum ad Tiberim transtuli castra, deinde ad hoc solium, quod, cum fortissimus sum et omnia bona fide fiunt, sol temperat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 83 5:5)
abripite, famuli, monstrum et avectam procul ultra Mycenas ultimo in regni angulo vincite saeptam nocte tenebrosi specus, ut inquietam virginem carcer domet.
(세네카, 아가멤논 18:10)
" Quid, si ille vidisset desilientem de tribunali proconsulem et fasces lictori auferentem et suamet vestimenta scindentem, quia tardius scindebantur aliena ?
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 117:2)
an illud verum sit, quo maxime probatur homines divini esse spiritus, partem ac veluti scintillas quasdam astrorum in terram desiluisse atque alieno loco haesisse.
(세네카, De Otio, Liber VIII, ad Serenvm: de otio 29:6)
ardet felle siccato iecur totumque lentus sanguinem avexit vapor, primam cutem consumpsit, hinc aditum nefas in membra fecit, abstulit pestis latus.
(세네카, Hercules Oetaeus 18:9)
regium imperium pati aliquando discat, vade veloci fuga monstrumque saevum horribile iamdudum avehe.
(세네카, 메데아 4:27)
tuum quoque ipsa corpus hinc mecum aveham.
(세네카, 메데아 14:50)
consorte nostri perfidus thalami avehit.
(세네카, Thyestes 241:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION