라틴어 문장 검색

— Sed deum ueramque beatitudinem unum atque idem esse monstrauimus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:25)
— Quodsi conetur, ait, num tandem proficiet quicquam aduersus eum quem iure beatitudinis potentissimum esse concessimus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:24)
Etenim paulo ante beatitudine incipiens eam summum bonum esse dicebas, quam in summo deo sitam loquebare.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:14)
Ipsum quoque deum summum esse bonum plenamque beatitudinem disserebas, ex quo neminem beatum fore nisi qui pariter deus esset quasi munusculum dabas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:15)
Rursus ipsam boni formam dei ac beatitudinis loquebaris esse substantiam ipsumque unum id ipsum esse bonum docebas quod ab omni rerum natura peteretur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:16)
Et quoniam uerae formam beatitudinis me dudum monstrante uidisti, quo etiam sita sit agnouisti, decursis omnibus quae praemittere necessarium puto uiam tibi quae te domum reuehat ostendam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:12)
— Meministine igitur, inquit, superioribus rationibus esse collectum intentionem omnem uoluntatis humanae, quae diuersis studiis agitur, ad beatitudinem festinare?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:12)
sed minime adipiscuntur, quoniam ad beatitudinem probra non ueniunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:27)
Sed beatitudinem esse id ipsum bonum propter quod omnia geruntur ostendimus;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:4)
Cum ipsum bonum beatitudo sit, bonos omnes eo ipso quod boni sint fieri beatos liquet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:15)
Sic enim clarius testatiusque sapientiae tractatur officium, cum in contingentes populos regentium quodam modo beatitudo transfunditur, cum praesertim carcer, nex ceteraque legalium tormenta poenarum perniciosis potius ciuibus, propter quos etiam constitutae sunt, debeantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:5)
uetus, inquit, haec est de prouidentia querela M.que Tullio, cum diuinationem distribuit, uehementer agitata tibique ipsi res diu prorsus multumque quaesita, sed haudquaquam ab ullo uestrum hactenus satis diligenter ac firmiter expedita.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 1:2)
prudentem dicam, minus quam debeam praedicem, cum ille potius divinus fuerit, si divinatio appellanda est perpetua naturalis bonitas, quae nullis casibus agitatur neque minuitur.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 9장 1:3)
sic enim omnia de studiis principum, vitiis ducum, mutationibus rei publicae perscripta sunt, ut nihil in eis non appareat et facile existimari possit, prudentiam quodam modo esse divinationem.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 16장 4:1)
' genus eloquentiae dum taxat adulescens adhuc Strabonis Caesaris secutus uidetur, cuius etiam ex oratione, quae inscribitur 'pro Sardis,' ad uerbum nonnulla transtulit in diuinationem suam.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Iulius, 55장 2:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION