라틴어 문장 검색

5. Propter quod etiam nec numerus impar carminum potest esse ubi frons vel cauda non est;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 173:1)
7. De rithimorum quoque habitudine, prout sunt in fronte vel in cauda, videtur omnis optata licentia concedenda;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 201:1)
'Vtor permisso caudaeque pilos ut equinae paulatim uello et demo unum, demo etiam unum,dum cadat elusus ratione ruentis aceruiqui redit in fastos et uirtutem aestimat annismiraturque nihil, nisi quod Libitina sacrauit.
(호라티우스의 두번째 편지, 120)
quin etiam illudaccidit, ut cuidam testis caudamque salacem demeterent ferro.
(호라티우스의 풍자, 1권, 02장24)
vix tamen eripiam, posito pavone velis quinhoc potius quam gallina tergere palatum,corruptus vanis rerum, quia veneat auro rara avis et picta pandat spectacula cauda:
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장14)
hoc tecrede modo insanum, nihilo ut sapientior illequi te deridet caudam trahat.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장34)
quae belua ruptis, cum semel effugit, reddit se prava catenis?
(호라티우스의 풍자, 2권, 07장40)
Huc beati Danihelis revocetur historia, iuxta quem adulantibus caudis praedam suam leonum ora timuerunt.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 9:3)
Quot ma- tronae, quot virgines Dei et ingenua nobiliaque corpora his beluis fuere ludibrio!
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 16:10)
Aspice quam longo distinguat pectore lancem quae fertur domino squilla, et quibus undique saepta asparagis qua despiciat convivia cauda, dum venit excelsi manibus sublata ministri.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V40)
constat leviori belua sumptu nimirum et capiunt plus intestina poetae.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII27)
metuens virgae iam grandis Achilles cantabat patriis in montibus et cui non tunc eliceret risum citharoedi cauda magistri;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII104)
coturnix nulla umquam pro patre cadet, sentire calorem si coepit locuples Gallitta et Pacius orbi, legitime fixis vcstitur tota libellis N porticus, existunt qui promittant hecatomben, quatenus hic non sunt nec venales elephanti, nec Latio aut usquam sub nostro sidere talis belua concipitur, sed furva gente petita arboribus Rutulis et Turni pascitur agro, Caesaris armentum nulli servire paratum privato, siquidem Tyrio parere solebant Hannibali et nostris ducibus regique Molosso horum maiores ac dorso ferre cohortis, partem aliquam belli, et euntem in proelia turrem.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII31)
Actum erat, nisi elephanti, converso in spectaculum bello, procucurrissent, quorum cum magnitudine tum deformitate et novo odore simul ac stridore consternati equi, cum incognitas sibi beluas amplius quam erant suspicarentur, fugam stragemque late dederunt.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM TARENTINUM 8:1)
Iam quippe terror beluarum exoleverat, et Gaius Numicius quartae legionis hastatus unius proboscide abscisa mori posse beluas ostenderat.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM TARENTINUM 9:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION