라틴어 문장 검색

Quodsi aliquam senseris infirmiorem in fide, suscipe, consolare, blandire et pudicitiam illius fac lucrum tuum.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 23:16)
"Tu ieiunas et irasceris, ille comedit et forte blanditur;"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:130)
Recepit Roma, quod amiserat, ac procax et maledica lingua gentilium oculorum testimonio confutata est.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 9:2)
interim modo litterularum elementa cognoscat, iungat syllabas, discat nomina, verba consociet, atque, ut voce tinnula ista meditetur, proponatur ei crustula mulsi praemia et, quicquid gustu suave est, quod vernat in floribus, quod rutilat in gemmis, quod blanditur in pupis, acceptura festinet;
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 1:8)
ab aliis enim nota calcari, ab aliis ignota appeti, illos vitare paenitendo suavitatis insidias, quas fugerunt, hos carnis inlecebris et dulci titillatione corporis blandientis, dum mella putant venena noxia reperire;
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 2:10)
"Quod porro officium, ne nobis blandiar, aut quod pauperis hic meritum, si curet nocte togatus currere, cum praetor lictorem impellat et ire praecipitem iubeat dudum vigilantibus orbis, ne prior Albinam et Modiam collega salutet?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III53)
At quidam contra haec, ignari materiai, naturam non posse deum sine numine reddunt tanto opere humanis rationibus atmoderate tempora mutare annorum frugesque creare et iam cetera, mortalis quae suadet adire ipsaque deducit dux vitae dia voluptas et res per Veneris blanditur saecla propagent, ne genus occidat humanum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 4:9)
Erat enim amarulenta dicacitate et lingua proterve mordaci, procax ac securus offensarum quas sine delectu cari vel non amici in se passim verbis odia serentibus provocabat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 2:2)
dextra parte caput canis exoritur, mansueta specie blandientis:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 14:1)
Inde blandiebatur sibi Augustus laetum in filia animum usque ad speciem procacitatis, sed reatu liberum:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 4:1)
Qui pinxit Venerem tuam, Lycori, Blanditus, puto, pictor est Minervae.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, CII1)
blanditur Naevia, non moritur.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, XXVI3)
Tu, quem nequitiae procaciores Delectant nimium salesque nudi, Lascivos lege quattuor libellos:
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, II2)
quis blandior illo?
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, XXIX3)
Nullae sic tibi blandientur undae, Nec fontes Aponi rudes puellis, Non mollis Sinuessa fervidique Fluctus Passeris aut superbus Anxur, Non Phoebi vada principesque Baiae.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, XLII2)

SEARCH

MENU NAVIGATION