도구

도구

라틴어 문장 검색

Atque hic auratis volitans argenteus anser porticibus Gallos in limine adesse canebat.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 13:2)
Huius etiam memoriam confirmavit Poeta noster in sexto cum caneret:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 14:30)
Cuius gloria renovatur in sexto Poete nostri de ipso canentis:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 16:3)
Hiis proinde visis, que canenda sint vulgari altissimo innotescunt.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 31:2)
5. Deinde in hiis que dicenda occurrunt debemus discretione potiri, utrum tragice, sive comice, sive elegiace sint canenda.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 48:1)
6. Si tragice canenda videntur, tunc assumendum est vulgare illustre, et per consequens cantionem [oportet] ligare.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 49:1)
11. Et ideo confutetur illorum stultitia qui, arte scientiaque immunes, de solo ingenio confidentes, ad summa summe canenda prorumpunt;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 54:1)
3. Est enim cantio, secundum verum nominis significatum, ipse canendi actus vel passio, sicut lectio passio vel actus legendi.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 121:1)
2. Nostra igitur primo refert discretionem facere inter ea que canenda occurrunt, quia quedam stantie prolixitatem videntur appetere, quedam non.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 212:1)
an prudens ludis me obscura canendo?
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장35)
figamus septimo mense tabernaculum et sollemne ieiunium bucina concrepemus.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 10:17)
Fugerunt trepidi vera ac manifesta canentem Stoicidae;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II40)
nam si Vergilio puer et tolerabile desset hospitium, caderent omnes a crinibus hydri, surda nihil gemeret grave bucina:
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII23)
dicere vix possis quam multi talia plorent et quot venales iniuria fecerit agros Sed qui sermones, quam foedae bucina famae!
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV50)
haec loca capripedes Satyros Nymphasque tenere finitimi fingunt et Faunos esse locuntur, quorum noctivago strepitu ludoque iocanti adfirmant volgo taciturna silentia rumpi chordarumque sonos fieri dulcisque querellas, tibia quas fundit digitis pulsata canentum, et genus agricolum late sentiscere, quom Pan pinea semiferi capitis velamina quassans unco saepe labro calamos percurrit hiantis, fistula silvestrem ne cesset fundere musam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 21:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION