라틴어 문장 검색

Sedeat hic potius qui populi Romani magistratus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, II 7:2)
Absque praeiudicio, inquit Taurus, tu interea sede, dum inspicimus utrum conveniat, tene potius sedere, qui pater es, an filium, qui magistratus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, II 8:1)
In publicis locis atque muneribus atque actionibus patrum iura, cum filiorum qui in magistratu sunt potestatibus collata, interquiescere paululum et conivere;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, II 10:2)
sed cum extra rempublicam in re atque vita sedeatur, ambuletur, in convivio quoque discumbatur, tum inter filium magistratum et patrem privatum publicos honores cessare, naturales et genuinos exoriri.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, II 10:3)
Lex deinde Antia praeter sumptum aeris id etiam sanxit, ut qui magistratus esset magistratumve capturus esset, ne quo ad cenam, nisi ad certas personas, itaret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXIV 14:1)
nam magistratus, quando uno die eis auspicandum est et id super quo auspicaverunt agendum, post mediam noctem auspicantur et post meridiem sole magno agunt, auspicatique esse et egisse eodem die dicuntur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, II 11:2)
IN libris quos de vita P. Scipionis Africani compositos legimus, scriptum esse animadvertimus P. Scipioni, Pauli filio, postquam de Poenis triumphaverat censorque fuerat, diem dictum esse ad populum a Claudio Asello tribuno plebis, cui equum in censura ademerat, eumque, cum esset reus, neque barbam desisse radi neque candida veste uti neque fuisse cultu solito reorum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, IV 2:1)
Senatores enim dicit in veterum aetate, qui curulem magistratum gessissent, curru solitos honoris gratia in curiam vehi, in quo curru sella esset super quam considerent, quae ob eam causam curulis appellaretur;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XVIII 5:1)
sed eos senatores, qui magistratum curulem nondum ceperant, pedibus itavisse in curiam:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XVIII 5:2)
M. autem Varro in Satira Menippea, quae ̔Ιπποκύων inscripta est, equites quosdam dicit pedarios appellatos, videturque eos significare qui, nondum a censoribus in senatum lecti, senatores quidem non erant, sed quia honoribus populi usi erant, in senatum veniebant et sententiae ius habebant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XVIII 6:1)
Atque is Carvilius traditur uxorem quam dimisit egregie dilexisse carissimamque morum eius gratia habuisse, set iurisiurandi religionem animo atque amori praevertisse quod iurare a censoribus coactus erat, uxorem se liberum quaerundum gratia habiturum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, III 3:2)
Hunc Rufinum postea, bis consulatu et dictatura functum, censor Fabricius senatu movit ob luxuriae notam, quod decem pondo libras argenti facti haberet.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, VIII 8:1)
Alias primus rogabatur qui princeps a censoribus in senatum lectus fuerat, alias qui designati consules erant;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, X 3:1)
Si quis agrum suum passus fuerat sordescere eumque indiligenter curabat ac neque araverat neque purgaverat, sive quis arborem suam vineamque habuerat derelictui, non id sine poena fuit, sed erat opus censorium censoresque aerarium faciebant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XII 2:1)
Scipiadae magno improbus obiciebat Asellus, Lustrum illo censore malum infelixque fuisse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XVII 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION