라틴어 문장 검색

" Cum venerimus tenebimus, et jam visio erit, non fides;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:68)
Ergo charitas perfecta erit, sicut ait Apostolus:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:71)
"Fides, spes, charitas, tria haec;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:72)
major autem horum est charitas (I Cor. XIII, 13).
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:73)
Quis nos separabit a charitate Christi?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:75)
IX. At vero Spiritus sancti vocabulo ipsa ejus charitas seu benignitas exprimitur, qua videlicet optime cuncta vult fieri seu disponi, et eo modo singula provenire quo melius possunt, in aliis quoque bene utens, et optime singula disponens, et ad optimum finem quoque perducens.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 10:1)
X. Quod autem nomine Patris divina potentia, nomine vero Filii seu Verbi divina sapientia, nomine Spiritus sancti ipsa Dei benignitas seu charitas specialiter exprimatur, nec nos auctoritas nec ratio subterfugit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 12:1)
XII. Quemadmodum vero quae ad potentiam pertinent Patri, quae ad sapientiam Filio specialiter tribuuntur, ita quae ad operationem divinae gratiae attinent ac divinae charitatis bonitatem, Spiritui sancto ascribuntur, sicut est remissio peccatorum, et quorumcunque donorum distributio, ex sola bonitate ejus, non vero ex meritis nostris proveniens, qualis est regeneratio in baptismo ad dimittenda peccata;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 18:1)
) Unde et Apostolus, Deus charitas est;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 18:10)
Denique si in nobis Dei nil est majus charitate, et nullum est majus donum Dei quam Spiritus sanctus;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 18:16)
quid consequentius quam quod ipse sit charitas quae dicitur Deus et ex Deo?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 18:17)
Spiritum vero sanctum cum dicimus, tale est ac si commemoremus divinae bonitatis charitatem ex Patre et Filio pariter procedentem.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 19:4)
Visio quam locutus est vir cum quo est Deus, et quae Deo secum morante confortatus, ait:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 23:41)
II, 9), sed incomprehensibiliter, inenarrabiliter ante omne tempus et saecula, unigenitum ex his quae ingenita in se erant procreavit, omne quod Deus est per charitatem atque virtutem, nativitati ejus impartiens, ac sic ingenito, perfecto, aeternoque Patri, unigenitus, et perfectus, et aeternus est Filius.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 34:10)
cum coelestes videlicet spiritus ex assidua divinae majestatis visione, et summa invicem concordia ligentur, et in ejus quem conspiciunt laudes jugi et ineffabili exsultatione illud decantent, quod, juxta Isaiam, seraphim die ac nocte conclamare non cessant:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 45:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION