라틴어 문장 검색

praestabat castas humilis fortuna Latinas quondam, nec vitiis contingi parva sinebant tecta labor somnique breves et vellere Tusco vexatae duraeque manus ac proximus urbi Hannibal et stantes Collina turre mariti, nunc patimur longae pacis mala, saevior armis luxuria incubuit victumque ulciscitur orbem, nullum crimen abest facinusque libidinis, ex quo paupertas Romana perit, hinc fluxit ad istos et Sybaris colles, hinc et Rhodos et Miletos atque coronatum et petulans madidumque Tarentum prima peregrinos obscaena pecunia mores intulit, et turpi fregerunt saecula luxu divitiae molles, quid enim Venus ebria curat?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI153)
Sed cantet potius quam totam pervolet urbem audax et coetus possit quae ferre virorum cumque paludatis ducibus praesente marito ipsa loqui recta facie siccisque mamillis.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI213)
nam sic tamquam alta in dolia longus deciderit serpens, bibit et vomit, ergo maritus nauseat atque oculis bilem substringit opertis.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI225)
interea foeda aspectu ridendaque multo pane tumet facies aut pinguia Poppaeana spirat, et hinc miseri viscantur labra mariti:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI235)
si nocte maritus aversus iacuit, periit libraria, ponunt cosmetae tunicas, tarde venisse Liburnus dicitur et poenas alieni pendere somni cogitur;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI243)
vivit tamquam vicina mariti, hoc solo propior quod amicos coniugis odit et servos, gravis est rationibus.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI262)
Hic magicos adfert cantus, hic Thessala vendit philtra, quibus valeat mentem vexare mariti et solea pulsare natis:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI296)
fusa venena silent, malus ingratusque maritus et quae iam veteres sanant mortaria caecos.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII80)
) notior Aufidio moechus celebrare solebas, quodque taces, ipsos etiam inclinare maritos.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX11)
Sed quatenus sciebat patrem suum C. Caesarem bis transvectum ponte Rhenum quaesisse bellum, in illius honorem concupierat facere provinciam;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM GERMANICUM 2:1)
Mater Euryali ad dirum nuntium, ut excussos de manibus radios et pensa demitteret, ut per muros et virorum agmina ululans et comam scissa decurreret, ut effunderet dolorem in lamentationum querelas, totum de Andromache sumpsit lamentante mortem mariti.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IX. 12:1)
Dum sanguis inerat, dum vis materna, peregi Iussa, Cato, et geminos excepi foeta maritos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 4:6)
semperque potentes Detrahere in cladem fato damnata maritos, En nupsit tepido pellex Cornelia busto.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 1:12)
Nocte sub extrema, pulso torpore quietis, Dum fovet amplexu gravidum Cornelia curis Pectus, et aversi petit oscula grata mariti:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 7:6)
Tutior interea populis, et tutior omni Rege, late, positamque procul fortuna mariti Non tota te mole premat.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 7:22)

SEARCH

MENU NAVIGATION