라틴어 문장 검색

Romae ad nuntium primum rebellionis Carthaginiensium trepidatum fuerat, iussusque erat Ti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 510:1)
prodigia quoque nuntiata sub ipsam famam rebellionis terrorem adtulerant:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 512:1)
consul interim rebellione Bergistanorum ictus, ceteras quoque civitates ratus per occasionem idem facturas, arma omnibus cis Hiberum Hispanis adimit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 200:1)
Boiorum quoque gentem ad rebellionem spectare.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 633:1)
Q. Fabius ex Liguribus scripserat Apuanos ad rebellionem spectare, periculumque esse ne impetum in agrum Pisanum facerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 4:1)
et C. Claudius proconsul audita rebellione Ligurum praeter eas copias quas secum Parmae habebat subitariis collectis militibus exercitum ad fines Ligurum admovit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 194:1)
Eumeni vero conspiratio adversus eum favorem maiorem apud Romanos fecit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 155:1)
Eo autem consilio hoc moliebantur ut rebellionem suam obvelerant, sicque princeps titulare et pictum quoddam caput rebellionis fieret.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUARTUM 3:4)
At ne auditu quidem cognitum erat tantas rebelliones tam parca sanguinis per gladium iustitiae missione expiatas fuisse, quam fuerunt duae illae insignes rebelliones, Exoniae et prope Grenovicum.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM UNDECIMUM 2:9)
Metuebat enim ne bellum e Scotia, rebellio illa ex Cornubia, et coniuratio Perkini eiusque sequacium simul in eum ingruerent, satis gnarus periculosam esse eam monarchiae triplicitatem, cum bellum externum, rebellio intestina, et competitor titularis simul impenderent.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 30:2)
Itaque tam recenti et inexpectato periculo expergefactus, animo volvebat quibus modis tam rebellionis praeteritae participes et fautores eradicaret, suam similium periculorum semina in futurum extingueret, simulque hominum male erga res suas animatorum receptacula omnia et refugia, ubi rebellionibus suis paulo post vivificandis incubant, amoveret.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 15:6)
Motu Cantanio (cum manipulus tantum rebellium esset) ad numerum centum et quinquaginta morte mulctati sunt, at in hac rebellione tam numerosa homines tres tantum, sive illud in caussa fuerat quod rex satisfactum in parte putaret sanguine in acie effuso, sive quod in caussa populari severius agere inconsultum arbitraretur, sive quod populi istius innocentia quaedam (cum longitudinem Angliae emensi essent, vere absque maleficio vel praeda) cor regis aliquantum emollisset et ad misericordiam flexisset, sive denique quod res magni discriminis putaret rebellionem ex lascivia et rebellionem ex inopia.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 34:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION