도구

도구

라틴어 문장 검색

effare, reduces quis deus claudat vias.
(세네카, Troades 177:1)
effare, Calchas, nosque consilio rege.
(세네카, Troades 373:1)
Nox adstat proxima divae, iam refugos conversa pedes, ac pone tribunal promit Lux summum vix intellecta cacumen.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 192)
"tum rex effatur:"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 208)
Cum iam pro meritis tuis pararem, Consenti, columen decusque morum, vestrae laudibus hospitalitatis cantum impendere pauperis cicutae, ultro in carmina tu tubam recludens converso ordine versibus citasti suetum ludere sic magis sodalem.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium1)
"sed iam - effabor enim - longo sudore fatiscunt corda, soror, tardaeque manus;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권41)
Nam mutato repente habitu saeculari monasterium petiit, in quo tanta perfectionis gratia coepit conuersari, ut, sicut ipse postea flendo solebat adtestari, animo illius labentia cuncta subteressent, ut rebus omnibus, quae uoluuntur, emineret, ut nulla nisi caelestia cogitare soleret, ut etiam retentus corpore ipsa iam carnis claustra contemplatione transiret, ut mortem quoque, quae pene cunctis poena est, uidelicet ut ingressum uitae, et laboris sui praemium amaret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. I. 1:8)
itaque quae cecinerit divino spiritu instinctus, ea se nec ut indicta sint revocare posse et tacendo forsitan quae di immortales volgari velint haud minus quam celanda effando nefas contrahi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 178:1)
sed fanum tantum, id est locus templo effatus, fuerat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 545:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION