라틴어 문장 검색

quo fit, ut se illi voluptuosius turba postponat superiorum, sermonem maximo temperamento cum conloquente dispensat, in quo non patitur ullam aut verecundiam externus aut familiaris iniuriam, aut credulus invidiam aut curiosus repulsam aut suspiciosus nequitiam, aut peritus calumniam aut imperitus infamiam, simplicitatem columbae in ecclesia servat, in foro serpentis astutiam;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Sulpicio suo salutem 4:2)
incautissimus, quia credulus;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 8권, Sidonius Lupo suo salutem. 4:7)
quas non in nomen credula vestes urgebat studio cultusque insignia regni purpureos sceptrumque minus?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권23)
Vitium fuit, nunc mos est adsentatio.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, U14)
Vitium fuit prius adsentatio, nunc mos est.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 761)
Procedunt conspicui diuitiis, ueste fulgentes, circumdati adsentatione multorum;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XVII. 1:11)
at non ego fallere doctus Tergebam umentes credulus usque genas.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 923)
iam mala finissem leto, sed credula uitam spes fouet et fore cras semper ait melius.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 614)
At nunc tota tua est, te solum candida secum cogitat, et frustra credula turba sedet.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 1013)
aliam deinde, inflatus adsentationibus eorum qui eum non Hieronis tantum sed Pyrrhi etiam regis, materni avi, iubebant meminisse, legationem misit, qua aecum censebat Sicilia sibi omni cedi, Italiae imperium proprium quaeri Carthaginiensi populo.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 78:1)
africani cognomen militaris prius favor an popularis aura celebraverit an, sicuti Felicis Sullae Magnique Pompei patrum memoria, coeptum ab adsentatione familiari sit parum compertum habeo.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 609:1)
deinde ex dignitate magis visum scribere eum de quibus videretur, quam praesentem aut referendis suis in civitatem beneficiis erubescere aut significationibus adclamationibusque multitudinis adsentatione immodica pudorem onerantis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 157:2)
igitur Alexander, princeps gentis, invectus primum in Athenienses, libertatis quondam duces et auctores, adsentationis propriae gratia communem causam prodentes, questus deinde Achaeos, Philippi quondam milites, ad postremum inclinata fortuna eius transfugas, et Corinthum recepisse et id agere ut Argos habeant,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 263:1)
et perplexum Punico astu responsum et improvisum adsentationis genus Scipionem movisse, quod e grege se imperatorum velut inaestimabilem secrevisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 163:1)
eos venalem linguam habentis decreta plena regiae adsentationis fecisse et eas legationes misisse, quarum Rhodios semper non minus puderet quam paeniteret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 103:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION