살아있는 라틴어 : 문장 검색

Spectat et in vultu veluti tum denique viso lumina fixa tenet nec se mortalia demens ora videre putat, nec se declinat ab illo.

Nitor et ingrato facio convicia demens vana Iovi cupioque mori moturaque duros verba queror silices.

Iamque palam est demens inconcessamque fatetur spem veneris, siquidem patriam invisosque penates deserit et profugi sequitur vestigia fratris.

Utinam desistere velles, aut, quoniam es demens, utinam velocior esses!

vis me tenet ipsa sacrorum, et carmen demens carmine laesus amo.

saepe etiam lacrimae me sunt scribente profusae, umidaque est fletu littera facta meo, corque vetusta meum, tamquam nova, vulnera novit, inque sinum maestae labitur imber aquae, cum vice mutata, qui sim fuerimque, recordor, et, tulerit quo me casus et unde, subit, saepe manus demens, studiis irata sibique, misit in arsuros carmina nostra focos, atque ita de multis quoniam non multa supersunt, cum venia facito, quisquis es, ista legas.

ergo illum demens in me saevire coegi, mitius inmensus quo nihil orbis habet?

demens?

nil mihi debebat cum versibus amplius esse, cum fugerem merito naufragus omne fretum, at, puto, si demens studium fatale retemptem, hic mihi praebebit carminis arma locus.

Adeone est demens?

Dum ego propter te errans patria careo demens, tu interea loci Conlocupletasti te, Antiphila;

Nec tacui demens, et me, fors si qua tulisset, si patrios umquam remeassem victor ad Argos, promisi ultorem, et verbis odia aspera movi.

nunc eadem labente die convivia quaerit, Iliacosque iterum demens audire labores exposcit, pendetque iterum narrantis ab ore.

"Quis talia demens abnuat, aut tecum malit contendere bello, si modo, quod memoras, factum fortuna sequatur.

Eiectum litore, egentem excepi, et regni demens in parte locavi;