라틴어 문장 검색

et, si Plato de rebus ab civilibus controversiis remotissimis divinitus est locutus, quod ego concedo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 49:2)
Non enim causidicum nescio quem neque clamatorem aut rabulam hoc sermone nostro conquirimus, sed eum virum, qui primum sit eius artis antistes, cuius cum ipsa natura magnam homini facultatem daret, tamen esse deus putatur, ut id ipsum, quod erat hominis proprium, non partum per nos, sed divinitus ad nos delatum videretur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 202:1)
Itaque haec cum a te divinitus ego dicta arbitrarer, P. Rutilius Rufus, homo doctus et philosophiae deditus, non modo parum commode, sed etiam turpiter et flagitiose dicta esse dicebat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 227:1)
vel ut ea, quae existimarem a summis oratoribus de eloquentia divinitus esse dicta, custodirem litteris, si ullo modo adsequi complectique potuissem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 7:2)
illa deprome nobis unde adferas, quae saepissime tractas semperque divinitus.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 127:4)
Haec sunt illa, quae me ludens Crassus modo flagitabat, cum a me divinitus tractari solere diceret et in causa M'. Aquili Gaique Norbani non nullis- que aliis quasi praeclare acta laudaret, quae me hercule ego, Crasse, cum a te tractantur in causis, horrere soleo:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 188:1)
Quo quidem ipso in loco multa a Crasso divinitus dicta ferebantur, cum sibi illum consulem esse negaret, cui senator ipse non esset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 4:2)
Neque enim quisquam nostrum, cum libros Platonis mirabiliter scriptos legit, in quibus omnibus fere Socrates exprimitur, non, quamquam illa scripta sunt divinitus, tamen maius quiddam de illo, de quo scripta sunt, suspicatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 15:1)
' 'Tu vero' inquit Catulus 'conlegisti omnia, quantum ego possum iudicare, ita divinitus, ut non a Graecis sumpsisse, sed eos ipsos haec docere posse videare;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 228:3)
et si quid cui magnum aut incredibile accident maximeque si id divinitus accidisse potuerit videri;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 23장 4:3)
quae tamen ductae ut in rem apte cadant, fieri credo posse divinitus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 52:6)
modo maneat id, quod negari non potest, nisi omnem historiam perverterimus, multis saeclis verax fuisse id oraculum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 57:6)
At qui salubri et moderato cultu atque victu quieti se tradiderit ea parte animi, quae mentis et consilii est, agitata et erecta saturataque bonarum cogitationum epulis, eaque parte animi, quae voluptate alitur, nec inopia enecta nec satietate affluenti (quorum utrumque praestringere aciem mentis solet, sive deest naturae quippiam sive abundat atque affluit), illa etiam tertia parte animi, in qua irarum existit ardor, sedata atque restincta, tum eveniet duabus animi temerariis partibus compressis, ut illa tertia pars rationis et mentis eluceat et se vegetam ad somniandum acremque praebeat, tum ei visa quietis occurrent tranquilla atque veracia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 90:1)
Inest igitur in animis praesagitio extrinsecus iniecta atque inclusa divinitus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 97:1)
Horum cum fieri nihil potuerit sine aliquo motu, quid est, cur divinitus ea potius quam casu facta esse dicamus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 98:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION