라틴어 문장 검색

obtexit arces caelitum ac summas domos inferna facies, denegat fructum Ceres adulta, et altis flava cum spicis tremat, arente culmo sterilis emoritur seges, nec ulla pars immunis exitio vacat, sed omnis aetas pariter et sexus ruit, iuvenesque senibus iungit et gnatis patres funesta pestis, una fax thalamos cremat fletuque acerbo funera et questu carent, quin ipsa tanti pervicax clades mali siccavit oculos, quodque in extremis solet periere lacrimae:
(세네카, 오이디푸스 1:26)
dolia virgineis idem ille repleverit urnis, ne tenera assidua colla graventur aqua;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 128)
dum modo purpureo spument mihi dolia musto, et nova pressantis inquinet uva pedes, quod superest vitae per te et tua cornua vivam, virtutisque tuae, Bacche, poeta ferar.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1711)
quin potius paupertinus flagitatae cantilenae culmus immurmuret.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Hesperio suo salutem 4:3)
angulus iste placet paupertinusque recessus et casa, cui culmo culmina pressa forent, aedificas hic ipse deo venerabile templum, ipse dei templum corpore facte prius, finiti cursus istic vitaeque viaeque:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Volusiano Fratri salutem 2:13)
qualia pallentes declinant lilia culmos pubentesque rosae primos moriuntur ad austros, aut ubi venia novis exspirat purpura pratis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum49)
aegra solo macies, teucrique in origine culmi inclinata seges, deceptum margine ripae stat pecus, atque amnes quaerunt armenta natatos.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권322)
Tantalus est illic, et circum stagna, sed acrem Iam iam poturi deserit unda sitim, Et Danai proles, Veneris quod numina laesit, In cava Lethaeas dolia portat aquas.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 335)
distendet spicis horrea plena Ceres, oblitus et musto feriet pede rusticus uuas, dolia dum magni deficiantque lacus:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 541)
insequenti nocte intentis omnibus in flumen ac spem ab nuntio Romano factam dolia medio missa amni defluxerunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 251:1)
imbribus deinde continuis citatior solito amnis transverso vertice dolia impulit ad ripam hostes servabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 253:1)
et in vico Insteio fontem sub terra tanta vi aquarum fluxisse ut serias doliaque quae in eo loco erant provoluta velut impetus torrentis tulerit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 133:1)
hoc tenui pluma completum dolium ore in cuniculum verso posuerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 83:3)
post id locorum quando ad villam veneris, dabitur tibi amphora una et una semita, fons unus, unum ahenum et octo dolia:
(티투스 마키우스 플라우투스, Casina, act 1, scene 142)
vix exculpsi ut diceret, quia ei promisi dolium vini dare.
(티투스 마키우스 플라우투스, Cistellaria, act 2, scene 24)

SEARCH

MENU NAVIGATION