도구

도구

라틴어 문장 검색

Nunc autem si de eo quod primum quaerendum putasti, videlicet quid sit amicitia, satis datum existimas, edicito. Ivo.
(DE AMICITIA, CAPUT III. Amicitia triplex: carnalis, mundialis, spiritualis et vera. 1:8)
tam avide et iucunde mutua societate fruuntur, ut nihil magis quam ea quae amicitiae sunt curare videantur.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:19)
Quamvis si ea quae de amicitia dicta sunt diligenter advertas, invenies eam sapientiae sic vicinam vel infertam, ut pene dixerim amicitiam nihil aliud esse, quam sapientiam. Ivo.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:29)
Amicitiam etiam nec subsistere quidem sine caritate, satis super que monstratum est.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:36)
Nunc si quid sit amicitia pro simplicitate ingenioli nostri satis diximus, caetera quae enucleanda proposuisti alio tempori reservemus. Ivo.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:46)
Licet aviditati meae nimis ista sit molesta dilatio, ad hoc tamen non solum tempus coenae, cui deesse non permittimur, sed etiam multorum, quibus debitor tui es, exspectatio satis onerosa compellit.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:47)
ut, licet ex humanis exemptus, conditioni satis dederit, in meo tamen animo numquam videatur obiisse.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:17)
ita perversi et turpes, etiam hoc bono, quod ad ea significanda quae diximus, lex naturalis instituit, sua quodammodo flagitia condire nituntur;
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:9)
Quidam amico in omni beneficio vel obsequio vicem rependere, satis dare amicitiae credunt.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:12)
Mihi sane nulli horum esse cedendum, hac nostra collatione satis persuasum est.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:13)
Satis ne vobis istud?
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:24)
Nam cum unicuique satis super que sit sui curam gerere, incautum dicunt se sic aliis obligare, ut necesse sit eum multis implicari curis et affligi molestiis.
(DE AMICITIA, CAPUT VIII. Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda. 1:3)
Utrum igitur de fructu amicitiae satis dixerimus, utrum etiam certas personas, inter quas et oriri possit et servari et perfici, lucide distinxerimus, utrum praeterea assentationes quae falso amicitiae nomine palliantur, manifeste prodiderimus, utrum quoque certas metas, quousque tendi debeat amor inter amicos, ostenderimus, vos iudicate.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:7)
Hoc ultimum non satis recordor enodatum.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:9)
Recordor te in prima illa tua disputatione, quam cum tuo habuisti Ivone, diffinitionem hanc satis probasse;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION