도구

도구

라틴어 문장 검색

septimum et quinquagensimum aetatis annum explebat, consulatum, sacerdotia, nomen locumque inter primores nulla sua industria, sed cuncta patris claritudine adeptus.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER III, 86장2)
3. Sed quanquam fere omnes Tusci in suo turpiloquio sint obtusi, nonnullos vulgaris excellentiam cognovisse sentimus, scilicet Guidonem, Lapum et unum alium, Florentinos, et Cynum Pistoriensem, quem nune indigne postponimus, non indigne coacti.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 122:1)
Stilo equidem tragico tunc uti videmur, quando cum gravitate sententie tam superbia carminum quam constructionis elatio et excellentia vocabulorum concordat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 50:2)
3. Horum prorsus, cum tragice poetari conamur, endecasillabum propter quandam excellentiam in contextu vincendi privilegium promeretur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 166:1)
quippe qui, sine claris ullis natalibus, animi tantummodo vi quadam, claritudinem summam est assecutus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUARTUM.26)
Washingtonii doctrina sui generis fuit, formas scholasticas omnino contemnens, et artes et disciplinas illas avide arripiens et ad se alliciens, sine quibus claritudo bellica parari haud poterat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.103)
summam, enim, claritudinem, ob libertatem pugnando, apud omnes bonos assecutus est.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.134)
ἢ ὅτι μόνος ἐστὶ καὶ οὐχὶ πολλοί, nam et Latinitas eum, quia tantam claritudinem solus optinuit, solem vocavit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 7:4)
ἀπόλλωνα Δέλφιον vocant, quod quae obscura sunt claritudine lucis ostendit, ἐκ τοῦ δηλοῦν ἀφάνῆ, aut, ut Numenio placet, quasi unum et solum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 65:1)
"pariter praesens ubique interest et miscetur omnibus, nusquam eius claritudo violatur."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 32장 1:31)
saepe enim excellentiae quaedam sunt, qualis erat Scipionis in nostro, ut ita dicam, grege.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 88:2)
cum autem hominem in eo genere posuisset, ut ei tribueret animi excellentiam, summum bonum id constituit, non ut excellere animus, sed ut nihil esse praeter animum videretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 39:4)
quo constituto tum licebit otiose ista quaerere, de magnitudine rerum, de excellentia, quanta in quoque sit ad beate vivendum, de istis ipsis obscurationibus, quae propter exiguitatem vix aut ne vix quidem appareant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 45:2)
Age nunc, Luci noster, extrue animo altitudinem excellentiamque virtutum:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 94:3)
Reliquis autem tribus virtutibus necessitates propositae sunt ad eas res parandas tuendasque, quibus actio vitae continetur, ut et societas hominum coniunctioque servetur et animi excellentia magnitudoque cum in augendis opibus utilitatibusque et sibi et suis comparandis, tum multo magis in his ipsis despiciendis eluceat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 23:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION