도구

도구

라틴어 문장 검색

dein Gnatia Lymphisiratis exstructa dedit risusque iocosque,dum flamma sine tura liquescere limine sacropersuadere cupit.
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장63)
Canidiae dentis, altum Saganae caliendrumexcidere atque herbas atque incantata lacertisvincula cum magno risuque iocoque videres.
(호라티우스의 풍자, 1권, 08장22)
haec mea cura est,nequid tu perdas neu sis iocus.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장23)
Nunc cum vestris litteris fabulor, illas amplexor, illae mecum loquuntur, illae hic tantum Latine sciunt.
(히에로니무스, 편지들, Ad Chromatium, Iovinum, Eusebium 2:1)
"Denique nuntium discit et loquitur et, quae hominem formidarat, cum angelo fabulatur intrepida."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:158)
"Quid quod materiam praebet causasque iocorum omnibus hic idem, si foeda et scissa lacerna, si toga sordidula est et rupta calceus alter pelle patet, vel si consuto vulnere crassum atque recens linum ostendit non una cicatrix?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III62)
certe modico contentus agebas vernam equitem, conviva ioco mordente facetiis et salibus vehemens intra pomeria natis.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX4)
Curius, inquit, et Fabricius et Coruncanius, antiquissimi viri, vel etiam his antiquiores Horatii illi trigemini plane ac dilucide cum suis fabulati sunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 1:2)
de quibus, quia fabulari libet, hae fere opiniones sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 11:2)
Et, ut primum de servis loquamur, iocone an serio putas esse hominum genus quod di inmortales nec cura sua nec providentia dignentur?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 2:3)
Cave aestimes, mi Aviene, poetarum gregem, cum de dis fabulantur, non ab adytis plerumque philosophiae semina mutuari.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 2:2)
licet hoc nomen ex nece draconis inditum deo Graeci fabulentur, quae tamen fabula non abhorret ab intellectu naturalis archani:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 51:2)
et, ni fallor, inveni, ut iocos veterum ac nobilium virorum edecumatos ex multiiugis libris relatione mutua proferamus.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 8:2)
et iam primum animadverto duos quos eloquentissimos antiqua aetas tulit, comicum Plautum et oratorem Tullium, eos ambos etiam ad iocorum venustatem ceteris praestitisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 10:2)
Plautus quidem ea re clarus fuit, ut post mortem eius comoediae, quae incertae ferebantur, Plautinae tamen esse de iocorum copia noscerentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 11:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION