라틴어 문장 검색

"Nemo fideliter diligit, quem fastidit:"
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 5권, 5장 12:4)
"Solus quippe fastidit eum discere."
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 9장 28:2)
"Mihi quidem obicitur, quod societatem patrii sermonis asperner, quod Macedonum mores fastidiam."
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 10장 2:54)
"Nostrone sanguine deum fecimus, qui nos fastidiat?"
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 11장 25:13)
"Tu Macedonas voluisti genua tibi ponere venerarique te ut deum, tu Philippum patrem aversaris et, si quis deorum ante Iovem haberetur, fastidires etiam Iovem."
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 7장 5:16)
sicut ad non odire necessario sequitur aut amare aut non amare;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 2:12)
non enim non amare est odire, nec non velle est nolle, ut de se patet.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 2:13)
Quid Titius, Romana breui uenturus in ora,Pindarici fontis qui non expalluit haustus, fastidire lacus et riuos ausus apertos?
(호라티우스의 첫번째 편지, 037)
Vilice siluarum et mihi me reddentis agelli,quem tu fastidis habitatum quinque focis etquinque bonos solitum Variam dimittere patres,certemus spinas animone ego fortius an tueuellas agro, et melior sit Horatius an res.
(호라티우스의 첫번째 편지, 141)
' 'Si sciret regibus uti,fastidiret holus qui me notat.
(호라티우스의 첫번째 편지, 177)
Sed tuus hic populus sapiens et iustus in unote nostris ducibus, te Grais anteferendocetera nequaquam simili ratione modoque aestimat et, nisi quae terris semota suisquetemporibus defuncta uidet, fastidit et odit,sic fautor ueterum ut tabulas peccare uetantis,quas bis quinque uiri sanxerunt, foedera regumuel Gabiis uel cum rigidis aequata Sabinis, pontificum libros, annosa uolumina uatumdictitet Albano Musas in monte locutas.
(호라티우스의 두번째 편지, 17)
num esuriens fastidis omnia praeter pavonem rhombumque?
(호라티우스의 풍자, 1권, 02장63)
ac pater ut gnati, sic nos debemus amici siquod sit vitium non fastidire.
(호라티우스의 풍자, 1권, 03장27)
"aut enim unum odiet et alterum amabit, aut unum patietur et alterum contemnet."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:8)
Cum enim ad imaginem et similitudinem Dei conditi sumus, ex vitio nostro et personas nobis plurimas superinducimus, et quomodo in theatralibus scaenis unus atque idem histrio nunc Herculem robustus ostentat, nunc mollis in Venerem frangitur, nunc tremulus in Cybelen, ita et nos, qui, si mundi non essemus, odiremur a mundo, tot habemus personarum similitudines, quot peccata.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 2:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION