라틴어 문장 검색

Ilico mens repleta torpescit et inrigata humus spinas libidinum germinat.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 11:14)
Non mea Massylus servat pomaria serpens, Regius Alcinoi nec mihi servit ager, Sed Nomentana securus germinat hortus Arbore, nec furem plumbea mala timent.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XCIV1)
Dei Spiritus universum virtutibus replevit, quae sinunt ut ex ipso rerum gremio semper aliquid novi germinare possit:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 102:5)
232. Non omnes vocantur directo ad rei politicae dandam operam, sed in societatis gremio germinat immensa varietas consociationum quae bono communi favent, ambitum naturalem tuentes et urbanum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 294:1)
sequimur nullo quod semine terrae germinat, inmundum quod non de labe virili sumit principium;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3182)
seminis aut teneri turgens dum germinat herba, continuis nimiisque perit constricta pruinis nec potis est tenuem telluri adfigere fibram;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2339)
arva beata petamus, arva divites et insulas, reddit ubi cererem tellus inarata quotannis et inputata floret usque vinea, germinat et numquam fallentis termes olivae suamque pulla ficus ornat arborem, mella cava manant ex ilice, montibus altis levis crepante lympha desilit pede.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 1618)
itaque nares etiam ac pectus eo tempore tument, atque omnia velut germinant eoque sunt tenera et iniuriae obnoxia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 176:1)
Omnia, quae fortuna intuetur, ita fructifera ac iucunda fiunt, si qui habet illa, se quoque habet nec in rerum suarum potestate est.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 98 2:1)
Non prata viridi laeta facie germinant nec adulta leni fluctuat Zephyro seges;
(세네카, Hercules Furens 10:22)
quod ramis pia germinat Damascos, et quod percoquit ebriosa Caunos, largis gratuitum cadit rapinis:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, Kalendae Decembres6)
uineas etiam quibusdam in locis germinans;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. I. 1:6)
Sed et ferramenta sibi ruralia cum frumento adferri rogauit, quod dum praeparata terra tempore congruo seminaret, nil omnino, non dico spicarum, sed ne herbae quidem ex eo germinare usque ad aestatis tempora contigit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXVI [XXVIII].11)
Bonus ergo agricola habet continentiam, castitatem, ut si quae arbores cito curvantur in terram, et effusius germinant, eas velut quadam temperantiae suae falce succidat, ut abjiciant quod infirmum est, germinent quod decorum.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 29장 3:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION