라틴어 문장 검색

id egit ut amicos observantia, rem parsimonia retineret;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 18장 3:6)
ea res nunc enim in discrimine versatur, utrum possitne se contra luxuriem ac licentiam rusticana illa atque inculta parsimonia defendere an deformata atque ornamentis omnibus spoliata nuda cupiditati petulantiaeque addicatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 30장 2:4)
sunt enim pleraque apta huius ipsius oratoris de quo loquor parsimoniae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 25장 2:1)
non intellegunt homines quam magnum vectigal sit parsimonia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon VI, 2장 3:2)
atque ex hoc loco vel solo illud quoque apparet genuina Ciceronis verba hac via ad nos pervenisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말250)
et in ea cum alios multas tum archytam timeumque cognovit, quam notam Vc ipse quoque signo addito in margine exhibet, sed ita cum Ciceronis verbis coniungit, ut post ferunt inserat qui ac postea scribat venit eddicisse)), in universum autem sine dubio ex eodem fonte atque genuinae illae lectiones fluxerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말259)
nec tamen ullus e permultis codicibus quos Iohannes Stroux a me rogatus in Italia et Gallia inspexit genuinas illas lectiones lessus 309,17 vel eas-detrahens 338,21 quas v servavit exhibet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말283)
ac tenendum quidem semper est has correcturas licet nullo alio codice confirmentur non minus quam consensum omnium reliquorum librorum vetustam atque genuinam lectionem continere posse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말287)
civitates quaedam universae more doctae parsimonia delectantur, ut de Lacedaemoniis paulo ante diximus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 99:1)
"secuit Lucilius urbem, te Lupe, te Muci, et genuinum fregit in illis;"
(페르시우스, 풍자, satire 189)
Tanta erat parsimonia temporis.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 5 13:1)
Eodem autem tempore, intra Nationum et locorum fines multa usque sunt facienda, exempli gratia, energeticae parsimoniae genera promovenda.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 232:3)
O Nazarene, lux Bethlem, verbum Patris, quem partus alvi virginalis protulit, adesto castis, Christe, parsimoniis, festumque nostrum rex serenus aspice, ieiuniorum dum litamus victimam.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium1)
cernas mollescere cultu heroas vetulos, opifex quibus aspera membra finxerat et rigidos duraverat ossibus artus, sed pudet esse viros, quaerunt vanissima quaeque quis niteant,genuina leves ut robora solvant, vellere non ovium, sed Eoo ex orbe petitis ramorum spoliis fluitantes sumere amictus gaudent et durum scutulis perfundere corpus.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 178)
Vehemens in utramque partem, Menedeme, es nimis, Aut largitate nimia, aut parsimonia.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 3, scene 161)

SEARCH

MENU NAVIGATION