라틴어 문장 검색

scilicet ut limus venas excaecat in undis, laesaque suppresso fonte resistit aqua, pectora sic mea sunt limo vitiata malorum, et carmen vena pauperiore fluit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 210)
Attonitusque seces , ut quos Cybeleia mater Incitat , ad Phrygios vilia membra modos . Deque viro fias nec femina nec vir , ut Attis , Et quatias molli tympana rauca manu . Inque pecus subito Magnae vertare parentis, Victor ut est celeri victaque versa pede . Solaque Limone poenam ne senserit illam, Et tua dente fero viscera carpat equus . Aut ut Cassandreus , domino non mitior illo Saucius ingesta contumuleris humo .
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 21:3)
Iam mare litus habet, plenos capit alveus amnes, flumina subsidunt collesque exire videntur, surgit humus, crescunt loca decrescentibus undis, postque diem longam nudata cacumina silvae ostendunt limumque tenent in fronde relictum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 36:9)
Sic ubi deseruit madidos septemfluus agros Nilus et antiquo sua flumina reddidit alveo aetherioque recens exarsit sidere limus, plurima cultores versis animalia glaebis inveniunt, et in his quaedam modo coepta per ipsum nascendi spatium, quaedam inperfecta suisque trunca vident numeris;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 44:2)
Ad christianam experientiam quod attinet, omnes creaturae materialis universi suum verum sensum reperiunt in Verbo incarnato, quoniam Dei Filius suae personae incorporavit partem materialis universi, quam germen definitivae transformationis introduxit:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 298:10)
cernere erat steriles subito splendescere frondes, accensisque eitum foliis magno inpete late conlucere Deum, nec spinea laedere texta, lambere sanguineos fructus et poma eruenta, stringere mortiferi vitalia germina ligni, quandoquidem tristes purgantur sanguine eulpae, quem contorta rubus densis cruciatibus edit.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 325)
quandoquidem non est genitor, nisi filius extet, nec vocitare patrem potis es quem germine fraudas, sed fortasse velis patriae pietatis honore despoliare Deum, contentus nomine nudo, quod Deus est, adimasque decus Patris et generis vim.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 367)
"cognoscimus, Iesu nate Deo, nate sceptris et germine David, quid sis, quid venias;"
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3137)
inlevit caecos oculos et lumina limo reddidit umectam sacro sputamine terram contrectans digitis:
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3226)
certatim interea roranti pumice raucas exspectant scatebras et sicco margine pendent, hoc limum iubet inpositum de fonte lavari Christus et infusa vultum splendescere luce.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3229)
tunc etenim factam video, cum cordis amici intravit germana domum limique recentis hospita et ipsa recens fraterna sedit in aula.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3270)
ipsa quidem sincera fuit dum conditur olim, quae collata rudem fecit viviscere limum, utpote de liquido naturae semine primos accipiens habitus superoque expressa sereno, sed mox, ut gravido iussa est innectier arvo, suavibus inlecebris nimium blandita refrixit deque volutabris pretiosum polluit ignem, dum transgressa Dei positum fas inproba calcat, haec prima est natura animae, sic condita simplex decidit in vitium per sordida foedera carnis, exim tincta malo peccamine principis Adae infecit genus omne hominum quod pullulat inde, et tenet ingenitas animarum infantia in ortu primi hominis maculas, nec quisquam nascitur insons.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3298)
cum sanctiloquus revoluto germine Lucas sursum versus agit seriem, scandente nepotis corpore perque atavos cursum relegente vetustos, septenos decies conscendit Christus in ortus et duo (nam totidem doctores misit in orbem);
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3334)
indignumne putat luteum consciscere corpus, qui non indignum quondam sibi credidit ipsum pertrectare lutum, cum vas conponeret arvo nondum viscereo, sed inertis glutine limi inpressoque putres sub pollice duceret artus?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3341)
apicem deinde ardui montis petit, visurus inde conglobatum turbidae fumum ruinae cladis et dirae struem, tectus flagellis multinodis germinis, nato et repente perfruens umbraculo.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium37)

SEARCH

MENU NAVIGATION