라틴어 문장 검색

Non iam certamine agresti, stipitibus duris agitur sudibusve praeustis, sed ferro ancipiti decernunt atraque late horrescit strictis seges ensibus aeraque fulgent sole lacessita et lucem sub nubila iactant:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 22:6)
non secus ac liquida siquando nocte cometae sanguinei lugubre rubent aut Sirius ardor, ille sitim morbosque ferens mortalibus aegris, nascitur et laevo contristat lumine caelum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 12:7)
miseris heu praescia longe horrescunt corda agricolis, dabit ille ruinas arboribus stragemque satis, ruet omnia late;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 19:8)
tum segetes altae campique natantes lenibus horrescunt flabris summaeque sonorem dant silvae longique urgent ad litora fluctus;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 8:8)
praecipe lugubris cantus, Melpomene, cui liquidam pater vocem cum cithara dedit.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 242)
qui gurges aut quae flumina lugubris ignara belli?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 18)
Rectius vives, Licini, neque altum semper urgendo neque, dum procellas cautus horrescis, nimium premendo litus iniquum.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 101)
Troiae renascens alite lugubri fortuna tristi clade iterabitur ducente victrices catervas coniuge me Iovis et sorore.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 313)
terra marique victus hostis Punico lugubre mutavit sagum.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 97)
horruit Calchas suae responsa vocis et recedentes focos.
(세네카, 아가멤논 4:4)
stetere vittae, mollis horrescit coma, anhela corda murmure incluso fremunt, incerta nutant lumina et versi retro torquentur oculi, rursus immoti rigent.
(세네카, 아가멤논 13:2)
causa veniendi fuit gratari amico, cuius impulsum manu cecidit decenni Marte concussum Ilium, quaenam ista lacrimis lugubrem vultum rigat pavetque maesta?
(세네카, 아가멤논 17:2)
Omnis itaque luctus illi suos, omnia lugubria admovebo ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 8:4)
Non est quod ad quasdam feminas respicias, quarum tristitiam semel sumptam mors finivit (nosti quasdam, quae amissis filiis imposita lugubria numquam exuerunt). A te plus exigit vita ab initio fortior ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 110:1)
Adsidentibus liberis, nepotibus lugubrem vestem non deposuit, non sine contumelia omnium suorum, quibus salvis orba sibi videbatur.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 14:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION