라틴어 문장 검색

indignumne putat luteum consciscere corpus, qui non indignum quondam sibi credidit ipsum pertrectare lutum, cum vas conponeret arvo nondum viscereo, sed inertis glutine limi inpressoque putres sub pollice duceret artus?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3341)
ecce venit nova progenies, aethere proditus alter homo, non luteus velut ille prius, sed Deus ipse gerens hominem, corporeisque carens vitiis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum39)
quamlibet spreto sine more pastu sponte confectos tenuemus artus teque contemptis epulis rogemus nocte dieque, vincitur semper minor obsequentum cura nec munus genitoris aequat, frangit et cratem luteam laboris grandior usus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post ieiunium11)
si ferrea forte voluntas luteum sapit et grave captat, animus quoque pondere victus sequitur sua membra deorsum.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti6)
inde seges scelerum, radix et sola malorum, dum scatebras fluviorum omnes et operta metalla eliquat ornatus solvendi leno pudoris, dum venas squalentis humi scrutatur inepta ambitio scalpens naturae occulta latentis, si quibus in foveis radiantes forte lapillos rimata inveniat, nec enim contenta decore ingenito externam mentitur femina formam ac, velut artificis Domini manus inperfectum os dederit, quod adhuc res exigat aut hyacinthus pingere sutilibus redimitae frontis in arce, colla vel ignitis sincera incingere sertis, auribus aut gravidis virides suspendere bacas, nectitur et nitidis concharum calculus albens crinibus aureolisque riget coma texta catenis, taedet sacrilegas matrum percurrere curas, muneribus dotata Dei quae plasmata fuco inficiunt, ut pigmentis cutis inlita perdat quod fuerat, falso non agnoscenda colore, haec sexus male fortis agit, cui pectore in arto mens fragilis facili vitiorum fluctuat aestu.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 176)
nil luteum de fonte fluit nec turbidus umor nascitur aut primae violatur origine venae, sed dum liventes liquor incorruptus harenas praelambit, putrefacta inter contagia sordet.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 195)
"si luteum facili charismate pectus expiasti, vise libens tenebris ergastula caeca dissipatis, eripe corporeo de carcere vinculisque mundi hanc animam, liceat fuso tibi sanguine inmolari, ne qua ferum reprimat dementia iudicem, tyranni neu sciat invidia mitescere, gloriam negare."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.22)
quin etiam totidem gemmarum insignia textis parietibus distincta micant, animasque colorum viventes liquido lux evomit alta profundo, ingens chrysolitus, nativo interlitus auro, hinc sibi sapphirum sociaverat, inde beryllum, distantesque nitor medius variabat honores, hic chalcedon hebes perfunditur ex hyacinthi lumine vicino;
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1245)
Iamque rubescebat radiis mare et aethere ab alto Aurora in roseis fulgebat lutea bigis:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 3:1)
Hic iuvenem agresti sublimem stramine ponunt, qualem virgineo demessum pollice florem seu mollis violae seu languentis hyacinthi, cui neque fulgor adhuc necdum sua forma recessit:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 3:3)
Phoebo sua semper apud me munera sunt, lauri et suave rubens hyacinthus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA III. MENALCAS, DAMOETAS, PALAEMON46)
ille, latus niveum molli fultus hyacintho, ilice sub nigra pallentis ruminat herbas, aut aliquam in magno sequitur grege.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA VI.35)
Primus vere rosam atque autumno carpere poma, et cum tristis hiems etiamnum frigore saxa rumperet et glacie cursus frenaret aquarum, ille comam mollis iam tondebat hyacinthi aestatem increpitans seram Zephyrosque morantes.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 7:5)
pascuntur et arbuta passim et glaucas salices casiamque crocumque rubentem et pinguem tiliam et ferrugineos hyacinthos.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 8:14)
o quantus instat navitis sudor tuis tibique pallor luteus et illa non virilis heiulatio preces et aversum ad Iovem, Ionius udo cum remugiens sinus Noto carinam ruperit opima quodsi praeda curvo litore porrecta mergos iuverit, libidinosus immolabitur caper et agna Tempestatibus.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 107)

SEARCH

MENU NAVIGATION