라틴어 문장 검색

durum a stirpe genus natos ad flumina primum deferimus saevoque gelu duramus et undis, venatu invigilant pueri silvasque fatigant, flectere ludus equos et spicula tendere cornu.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 21:6)
vel cum ruit imbriferum ver, spicea iam campis cum messis inhorruit et cum frumenta in viridi stipula lactentia turgent.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 12:2)
Rura gelu tum claudit hiems nec semine iacto concretam patitur radicem adfigere terrae.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 14:2)
sed iacet aggeribus niveis informis et alto terra gelu late septemque adsurgit in ulnas.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 14:3)
Turpis ovis temptat scabies, ubi frigidus imber altius ad vivum persedit et horrida cano bruma gelu, vel cum tonsis inlotus adhaesit sudor et hirsuti secuerunt corpora vepres.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 19:2)
Vides ut alta stet nive candidum Soracte nec iam sustineant onus silvae laborantes geluque flumina constiterint acuto?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 91)
quodcumque tellus vere nidifico creat aut rigida cum iam bruma discnssit decus nemorum et nivali cuncta constrinxit gelu, quodcumque gramen flore mortifero viret cuiusve fortis sucus in radicibus causas nocendi gignit, attrectat manu.
(세네카, 메데아 11:17)
Cor pepulit horror, membra torpescunt gelu pectusque tremuit.
(세네카, 메데아 14:20)
imbrifera qualis implicat varios sibi Iris colores, parte quae magna poli curvata picto nuntiat nimbos sinu (quis desit illi quive sit dubites color). caerulea fulvis mixta oberravit notis, sanguinea rursus;
(세네카, 오이디푸스 4:26)
Admota aetheriis culmina sedibus Euros excipiunt, excipiunt Notos, insani Boreae minas imbriferumque Corum.
(세네카, 파이드라 16:10)
Cynosura gelu,
(세네카, Thyestes 891:1)
torpetque vinctus frigido sanguis gelu.
(세네카, Troades 644:1)
me mediae noctes, me sidera prona iacentem, frigidaque Eoo me dolet aura gelu.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 169)
nox erat, et sparso triste cubile gelu.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1518)
cogor et e tabula pictos ediscere mundos, qualis et haec docti sit positura dei, quae tellus sit lenta gelu, quae putris ab aestu, uentus in Italiam qui bene uela ferat.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 321)

SEARCH

MENU NAVIGATION