라틴어 문장 검색

Ergo ubi Narcissum per devia rura vagantem vidit et incaluit, sequitur vestigia furtim, quoque magis sequitur, flamma propiore calescit, non aliter, quam cum summis circumlita taedis admotas rapiunt vivacia sulphura flammas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 42:1)
incaluit vis illa mali resolutaque flammis Herculeos abiit late dilapsa per artus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 15:2)
Postquam non utilis auctor victibus invidit, quisquis fuit ille, deorum corporeasque dapes avidam demersit in alvum, fecit iter sceleri, primoque e caede ferarum incaluisse potest maculatum sanguine ferrum (idque satis fuerat), nostrumque petentia letum corpora missa neci salva pietate fatemur:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 11:4)
. unde nisi indicio magni sciremus Homeri hospitis igne duas incaluisse- deas?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1176)
haerentem digiti vulnere mordicus pendentemque gerens Paulus inhorruit.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권6)
o quotiens animam, vitiorum peste repulsa, sensimus incaluisse Deo!
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1256)
Postquam altum tenuere rates, nec iam amplius ullae adparent terrae, caelum undique et undique pontus, tum mihi caeruleus supra caput adstitit imber, noctem hiememque ferens, et inhorruit unda tenebris.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 11:1)
Ut pelagus tenuere rates, nec iam amplius ulla occurrit tellus, maria undique et undique caelum, olli caeruleus supra caput adstitit imber, noctem hiememque ferens, et inhorruit unda tenebris.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 1:4)
Ac velut ille canum morsu de montibus altis actus aper, multos Vesulus quem pinifer annos defendit multosve palus Laurentia, silva pastus harundinea, postquam inter retia ventum est, substitit infremuitque ferox et inhorruit armos, nec cuiquam irasci propiusque accedere virtus, sed iaculis tutisque procul clamoribus instant;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 28:6)
vel cum ruit imbriferum ver, spicea iam campis cum messis inhorruit et cum frumenta in viridi stipula lactentia turgent.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 12:2)
nam seu mobilibus veris inhorruit adventus foliis seu virides rubum dimovere lacertae, et corde et genibus tremit.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 232)
adeoque rebus accommodanda compositio, ut asperis asperos etiam numeros adhiberi oporteat et cum dicente aeque audientem inhorrescere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 383:2)
Itaque et vultum adducet ad tristia et inhorrescet ad subita et caligabit, si vastam altitudinem in crepidine eius constitutus despexerit;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 57 4:3)
Acerba fatu poscis, infaustum iubes miscere laeto nuntium, refugit loqui mens aegra tantis atque inhorrescit malis.
(세네카, 아가멤논 9:3)
linquit decor omnis iratos, et sive amictus illis compositus est ad legem, trahent vestem omnemque curam sui effundent, sive capillorum natura vel arte iacentium non informis habitus, cum animo inhorrescunt;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 194:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION