라틴어 문장 검색

tametsi inermis, iudices, sensi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 49장 1:2)
tametsi metuitur etiam nunc Milo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 24장 2:11)
' nullum mihi umquam, iudices, tantum dolorem inuretis - tametsi quis potest esse tantus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 36장 1:5)
tametsi postulat causa, tamen, nisi plane cogit ingratiis, ad male dicendum non soleo descendere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, PRO M. TVLLIO ORATIO, 2장 2:4)
Vnum hoc abs te, L. Quincti, pervelim impetrare - quod tametsi eo volo quia mihi utile est, tamen abs te idcirco quia aequum est, postulo - ut ita tibi multum temporis ad dicendum sumas ut his aliquid ad iudicandum relinquas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, PRO M. TVLLIO ORATIO, 3장 1:1)
nonne haec omnium fuit oratio, quod vi hominibus armatis coactisve familia fecisse diceretur, id tametsi nullo iure fieri potuerit, tamen se nihil addituros?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, PRO M. TVLLIO ORATIO, 17장2)
tametsi causa postulat, tamen quia postulat, non flagitat, praeteribo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 3장 3:5)
tametsi nolo eam rem commemorando renovare cuius omnino rei memoriam omnem tolli funditus ac deleri arbitror oportere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 21장 5:1)
populus Romanus interea, tametsi multis incommodis difficultatibusque adfectus est, tamen nihil aeque in re publica atque illam veterem iudiciorum vim gravitatemque requirit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 3장 2:3)
in hac causa, iudices, tametsi utrumque esse arbitror perspicuum, tamen de utroque dicam, et de eo prius quod apud vos plurimum debet valere, hoc est de voluntate eorum quibus iniuriae factae sunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 4장 1:1)
est tamen hoc aliquid, tametsi non est satis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 15장3)
Iuvat me quod vigent studia, proferunt se ingenia hominum et ostentant, tametsi ad audiendum pigre coitur.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 13 1:3)
Tametsi, quid homini potest dari maius quam gloria et laus et aeternitas?
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 21 6:3)
tametsi quid poetae cum fide?
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 33 1:4)
71. Tametsi “multa malitia hominum esset in terra” (Gn 6,5) et “paenituit Dominum quod hominem fecisset” (Gn 6,6), tamen per Noe, qui integer iustusque manebat, decrevit Deus salutis viam facere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 92:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION