라틴어 문장 검색

Et haec suasoria insignita est dixit enim sententiam cacozeliae genere humillimo et sordidissimo, quod detractu aut adiectione syllabae facit sensum:
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an scripta sua conburat, promittente Antonio incolumitatem, si fecisset. 11:9)
proinde, domine papa, cum sacrosanctis fratribus vestris pariter Christo supplicaturas iungite preces, ut dignatus prosperare quae gerimus nostrique dominii temperans lites arma compescens illos muneretur innocentia, nos quiete, totos securitate.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius domino papae Iuliano salutem. 2:1)
iamdudum poste reclinis quaerit Hymen thalamis intactum dicere carmen, quo vatem mulcere queat, dat Iuno verenda vincula et insignit gemina Concordia taeda.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam107)
Itaque ut meo plus ego illi operor in salutem, siquidem non solum ab eo postulo eam qui potest praestare, aut quod talis postulo qui merear impetrare, sed etiam quod temperans maiestatem Caesaris infra deum magis illum commendo deo, cui soli subicio.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 33장 1:4)
Erat et ciuitatibus quondam XX et VIII nobilissimis insignita, praeter castella innumera, quae et ipsa muris turribus, portis, ac seris erant instructa firmissimis.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. I. 2:10)
necdum quidem adtonsus, uerum eis, quae tonsura maiores sunt, uirtutibus, humilitatis et oboedientiae, non mediocriter insignitus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIX. 1:13)
simul et de tonsurae modo uel ratione, qua clericos insigniri deceret;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 1:4)
Postumius nulla tristi nota est insignitus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 314:4)
non equidem, si qua sit sapientium civitas, quam docti fingunt magis quam norunt, aut principes graviores temperantioresque a cupidine imperii aut multitudinem melius moratam censeam fieri posse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 322:2)
frendens gemensque ac vix lacrimis temperans dicitur legatorum verba audisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 269:1)
et erat dicacior natura quam regem decet, et ne inter seria quidem risu satis temperans.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 440:2)
cuius triumphi laetitia ne solida ei contigeret, duorum filiorum funeribus insignita est;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV Periocha9)
Eadem ratione vaccinium temperantes et lacte miscentes purpuram faciunt elegantem.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER SEPTIMUS, 14장3)
Quisquis ille qualiscumque sileatur, quem insignire exempli nihil, non insignire humanitatis plurimum refert.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 22 4:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION