라틴어 문장 검색

"alios, Colchi, generatis amores, iamque exuta gelu tepuerunt sidera longis solibus, et velox in terga revolvitur annus."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권167)
cum tamen attonito moriens vagitus in auras excidit et ruptis immutuit ore querellis, qualia non totas peragunt insomnia voces, audiit Hypsipyle, facilemque negantia cursum exanimis genua aegra rapit;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권200)
ingeminat misera oscula tantum incumbens animaeque fugam per membra tepentem quaerit hians, non ora loco, non pectora restant, rapta cutis, tenuia ossa patent nexusque madentes sanguinis imbre novi, totumque in vulnere corpus, ac velut aligerae sedem fetusque parentis cum piger umbrosa populatus in ilice serpens, illa redit querulaeque domus mirata quietem iam stupet impendens advectosque horrida maesto excutit ore cibos, cum solus in arbore paret sanguis et errantes per capta cubilia plumae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권219)
fugere ferae, nidosque tepentes absiliunt - metus urget - aves;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권27)
urbem in conspectu belli suprema parantis territat insomnem nox atra diemque minatur.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권215)
Erigitur Tydeus voltuque occurrit et amens laetitiaque iraque, ut singultantia vidit ora trahique oculos seseque adgnovit in illo, imperat abscisum porgi, laevaque receptum spectat atrox hostile caput, gliscitque tepentis lumina torva videns et adhuc dubitantia figi.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권341)
tempus tamen obvia magni fors dedit auxilii, videt alto ex aethere elusa moenia et insomni vallum statione teneri:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권32)
traxerat insomnis cithara ludoque suprema sidera iam nullos visurus Ialmenus ortus, Sidonium paeana canens;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권128)
Ibant in lacrimas, veluti cum vere reverso Bistoniae tepuere nives, submittitur ingens Haemus et angustos Rhodope descendit in amnes, coeperat et leni senior mulcere furentem adloquio:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권86)
et simulacra deum lacrimas fudisse tepentes fataque uocales praemonuisse boues.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 537)

SEARCH

MENU NAVIGATION