라틴어 문장 검색

Nunc quoque curaliis eadem natura remansit, duritiam tacto capiant ut ab aere, quodque vimen in aequore erat, fiat super aequora saxum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 73:7)
agrestes illic fruticosa legebant vimina cum iuncis gratamque paludibus ulvam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 27:7)
tenet ima lacunae lenta salix ulvaeque leves iuncique palustres viminaque et longa parvae sub harundine cannae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 32:4)
fracta volubilitas capitis latissima, perque os perque cavas nares oculosque auresque cerebrum molle fluit veluti concretum vimine querno lac solet, utve liquor rari sub pondere cribri manat et exprimitur per densa foramina spissus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 45:3)
utve Palatinis haerentem collibus olim cum subito vidit frondescere Romulus hastam, quae radice nova, non ferro stabat adacto et iam non telum, sed lenti viminis arbor non exspectatas dabat admirantibus umbras;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:2)
Hoc secum fert ut quis etiam agnoscat suos errores, peccata, vitia vel neglegentias, toto corde eum paeniteat, intrinsecus mutet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 278:2)
Non ex alto, sed intrinsecus, ut in ipso nostro mundo Eum convenire possemus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 299:4)
Fides in Christo nos salvat, quia in Eo vita funditus ad Amorem aperitur, qui nos antecedit et intrinsecus nos commutat, qui in nobis ac nobiscum agit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 31:2)
Ceterum singuli sunt porro veritates quae sunt ut quisque verus sit coram eo quod intrinsecus animadvertit, quae individuo tantum valent quaeque sub obtentu bono communi inserviendi ad alios proponi non possunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 40:5)
Fidei intellectio ea est quae oritur cum magnum Dei amorem recipimus qui intrinsecus nos commutat atque nobis novos oculos ad realitatem perspiciendam praebet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 42:13)
callidus inlaqueat volucres aut pcdicis dolus aut maculis, inlita glutine corticeo vimina plumigeram seriem inpediunt et abire vetant.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum10)
illum sideribus caput inmiscere propinquis, hunc in caenosas subito cecidisse paludes, omnibus una subest natura, sed exitus omnes non unus peragit placitorum segrege forma, haud secus ac si olim per sudum lactea forte lapsa columbarum nubes descendat in arvum ruris frugiferi, laqueos ubi callidus auceps praetendit lentoque inlevit vimina visco, sparsit et insidias siliquis vel farre doloso, inliciunt alias fallentia grana, gulamque innectunt avidam tortae retinacula saetae, molle vel inplicitas gluten circumligat alas, ast aliae, quas nullus amor prolectat edendi, gressibus innocuis sterili spatiantur in herba suspectamque cavent oculos convertere ad escam;
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1216)
inpacta quotiens corpus attigerat salix, tenui rubebant sanguine uda vimina, quem plaga flerat roscidis livoribus.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1296)
Rursus et alterius lentum convellere vimen insequor, et causas penitus temptare latentis:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 3:6)
Latet arbore opaca aureus et foliis et lento vimine ramus, Iunoni infernae dictus sacer;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 6:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION