-
ferox rapidusque in consiliis ac lingua immodicus primo inter paucos, dein propalam in volgus pro cunctatore segnem pro cauto timidum, adfingens vicina virtutibus vitia, compellabat premendoque superiorem, quae pessima ars nimis prosperis multorum successibus crevit, sese extollebat.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 146:1)
-
ac miracula aliqua adfingunt, ut plerumque tam insignibus locis:
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 34:1)
-
ubi cum ea quae imperarentur ab Romanis exposuisset et graviora atque indigniora quaedam falso adfinxisset, et ad singula nunc ab universis nunc a partibus contionis acclamaretur, interrogavit quid se respondere ad ea aut quid facere vellet.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 442:1)
-
Cum ergo haec naturali modo sint a maioribus observata animoque advertam inusitatas et obscuras multis res esse mihi scribendas, quo facilius ad sensus legentium pervenire possint, brevibus voluminibus iudicavi scribere;
- (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER QUINTUS, 머리말19)
-
quia huic generi malorum non adfingitur illa opinio, rectum esse et aequum et ad officium pertinere aegre ferre, quod sapiens non sis, quod idem adfingimus huic aegritudini, in qua luctus inest, quae omnium maxuma est.
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 68:5)
