라틴어 문장 검색

in quo ira, non iracundus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 57:2)
libidinosum igitur et iracundum et anxium et timidum censemus esse sapientem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 57:5)
Et ut turpes sunt, qui ecferunt se laetitia tum cum fruuntur Veneriis voluptatibus, sic flagitiosi, qui eas inflammato animo concupiscunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 68:2)
quo modo autem, si naturalis esset ira, aut alius alio magis iracundus esset, aut finem haberet prius quam esset ulta, ulciscendi lubido, aut quemquam paeniteret, quod fecisset per iram?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 79:4)
Qui autem natura dicuntur iracundi aut misericordes aut invidi aut tale quid, ei sunt constituti quasi mala valetudine animi, sanabiles tamen, ut Socrates dicitur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 80:4)
Et ego iracundus sum, et tu libidinosus:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 94:13)
Haec iracundos admonebit fabula Impune potius laedi quam dedi alteri.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Equus et aper.9)
tanta conflagravit invidia homo alioqui flagitiosus et Domitiani temporibus usus ut multi, electusque tunc a provincia ad inquirendum non tamquam bonus et fidelis, sed tamquam Classici inimicus - erat ab illo relegatus -.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 9 30:2)
"Omnia praecepi atque animo mecum ante peregi" nec recuso, si ita casus attulerit, luere poenas ob honestissimum factum, dum flagitiosissimum ulciscor.'
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 13 12:2)
vox iracunda minaxque plenaque terroris rauco de gutture fertur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 39:5)
At quibus ingenium est inmansuetumque ferumque, Armeniae tigres iracundique leones cumque lupis ursi, dapibus cum sanguine gaudent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 10:7)
nam saepe est quibus in rebus alius ne iratus quidem est, Quum de eadem causa est iracundus factus inimicissimus.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 3, scene 135)
Ecce autem tu quoque proterve iracundus es.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 3, scene 5107)
Nam ut hic laturus hoc sit, si ipsam rem ut siet resciverit, Non edepol clam me est, quum hoc quod levius est tam animo iracundo tulit:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 4, scene 179)
caelum ipsum petimus stultitia neque per nostrum patimur scelus iracunda Iovem ponere fulmina.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 313)

SEARCH

MENU NAVIGATION