라틴어 문장 검색

'per magnos, Brute, deos teoro, qui reges consueris tollere, cur nonhunc Regem iugulas?
(호라티우스의 풍자, 1권, 07장16)
' turgidus Alpinus iugulat dum Memnona dumquediffingit Rheni luteum caput, haec ego ludo,quae neque in aede sonent certantia iudice Tarpanec redeant iterum atque iterum spectanda theatris.
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장21)
Ille, ille te vicit, ille iugulavit fugitivus propheta, qui reliquit domum suam, dedit dilectam animam suam in manus quaerentium eam.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 2:16)
Iulianus, perditor animae suae et Christiani iugulator exercitus, Christum sensit in Media, quem primum in Gallia denegarat;
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 15:3)
ille sapit qui te sic utitur, omnia ferre si potes, et debes, pulsandum vertice raso praebebis quandoque caput, nec dura timebis flagra pati, his epulis et tali dignus amico.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V84)
quid Crassos, quid Pompeios evertit et illum, ad sua qui domitos deduxit flagra Quirites?
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X45)
ergo vides quam grande operae pretium faciat iugulata Mycenis.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII36)
lanatis animalibus abstinet omnis mensa, nefas illic fetum iugulare capellae:
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV5)
Tum Marius iuvenis et Carbo consules quasi desperata victoria, ne inulti perirent, in antecessum sanguine senatus sibi parentabant, obsessaque curia sic de senatu quasi de carcere qui iugularentur educti.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE MARIANUM 20:1)
porro hominum mentes, magnis quae motibus edunt magna, itidem saepe in somnis faciuntque geruntque, reges expugnant, capiuntur, proelia miscent, tollunt clamorem, quasi si iugulentur ibidem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 32:12)
Cum deinde persequentes adesse sensisset, senem quem casus obtulit iugulavit et in constructam pyram coniecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 20:1)
simulachrum enim aureum specie inberbi instat dextera elevata cum flagro in aurigae modum, laeva tenet fulmen et spicas, quae cuncta Iovis solisque consociatam potentiam monstrant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 12:2)
In ipsa quoque actione subinde se, qua poterat, ulciscebatur inducto habitu Syri, qui velut flagris caesus praeripientique se similis exclamabat:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 4:1)
Graius poeta equorum tantum meminit flagro animante currentium, licet dici non possit elegantius quam quod adiecit ὑψόσ’ ἀειρόμενοι, quo expressit quantum natura dare poterat impetum cursus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 21:1)
Verum Maro et currus de carcere ruentes et campos corripiendo praecipites mira celeritate descripsit, et accepto brevi semine de Homerico flagro pinxit aurigas concutientes lora undantia et pronos in verbera pendentes:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 22:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION