라틴어 문장 검색

Fides alma apta pinnis et ius iurandum Iovis!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 135:8)
Qui ius igitur iurandum violat, is Fidem violat, quam in Capitolio vicinam Iovis optimi maximi, ut in Catonis oratione est, maiores nostri esse voluerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 135:9)
Est autem ius etiam bellicum fidesque iuris iurandi saepe cum hoste servanda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 138:1)
cum hoc nec fides debet nec ius iurandum esse commune.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 138:6)
Nullum enim vinculum ad astringendam fidem iure iurando maiores artius esse voluerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 144:4)
Id indicant leges in duodecim tabulis, indicant sacratae, indicant foedera, quibus etiam cum hoste devincitur fides, indicant notiones animadversionesque censorum, qui nulla de re diligentius quam de iure iurando iudicabant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 144:5)
At ille, ut ingressus est, confestim gladium destrinxit iuravitque se illum statim interfecturum, nisi ius iurandum sibi dedisset se patrem missum esse facturum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 145:7)
Tantum temporibus illis ius iurandum valebat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 145:10)
Sed, ut laudandus Regulus in conservando iure iurando, sic decem illi, quos post Cannensem pugnam iuratos ad senatum misit Hannibal se in castra redituros ea, quorum erant potiti Poeni, nisi de redimendis captivis impetravissent, si non redierunt, vituperandi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 147:1)
reditu enim in castra liberatum se esse iure iurando interpretabatur, non recte;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 147:5)
C. Acilius autem, qui Graece scripsit historiam, plures ait fuisse, qui in castra revertissent eadem fraude, ut iure iurando liberarentur, eosque a censoribus omnibus ignominiis notatos.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 149:1)
aut iniqua lex aut inutilis futura dicetur aut alia causa obteinperandi alia abrogandi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 38장 4:3)
qui duabus tabulis iniquarum legum additis, quibus, etiam quae diiunctis populis tribui solent conubia, haec illi ut ne plebei cum patribus essent, inhumanissima lege sanxerunt, quae postea plebei scito Canuleio abrogata est, libidinoseque omni imperio et acerbe et avare populo praefuerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 101:2)
Huic legi nec obrogari fas est neque derogari ex hac aliquid licet neque tota abrogari potest, nec vero aut per senatum aut per populum solvi hac lege possumus, neque est quaerendus explanator aut interpres eius alius, nec erit alia lex Romae, alia Athenis, alia nunc, alia posthac, sed et omnes gentes et omni tempore una lex et sempiterna et immutabilis continebit, unusque erit communis quasi magister et imperator omnium deus, ille legis huius inventor, disceptator, lator;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 43:6)
quod te cum Culleone scribis de privilegio locutum, est aliquid sed multo est melius abrogari.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER TERTIVS AD ATTICVM, letter 15 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION