라틴어 문장 검색

Atque etiam si omnes intra domicilium silentes forte conquiescent, labris foramini aditus admotis, et inflato spiritu ex respondente earum subito fremitu poterimus aestimare vel multitudinem, vel paucitatem.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 8장 2:3)
hinc subitis inflexit frater in armis, urbs etiam mox tota colt, volat ipse senectae
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 145:1)
diva quibus retinens in summis urbibus arces ipsa levi fecit volitantem flamine currum, pinea coniungens inflexae texta carinae.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 642)
quae tum alacres passim lymphata mente furebant euhoe bacchantes, euhoe capita inflectentes.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 9:3)
clamant Victoris rupta miselli ilia, et emulso labra notata sero.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 805)
'labra mouet, metuens audiri:
(호라티우스의 첫번째 편지, 1639)
'Tantalus a labris sitiens fugientia captatflumina—quid rides?
(호라티우스의 풍자, 1권, 01장44)
' haec ego mecumconpressis agito labris;
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장79)
"Similem habent labra lactucam asino cardus comedente"
(히에로니무스, 편지들, Ad Chromatium, Iovinum, Eusebium 5:4)
"Hoc est, aio, quod me fugat et labra dividere non sinit."
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 1:16)
"quis tecum sectile porrum sutor et elixi vervecis labra comedit?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III118)
interea foeda aspectu ridendaque multo pane tumet facies aut pinguia Poppaeana spirat, et hinc miseri viscantur labra mariti:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI235)
ardebant cuncta et fracta conpage ruebant, non aliter quam si fecisset Iuno maritum insanum, minus ergo nocens erit Agrippinae boletus, siquidem unius praecordia pressit ille senis tremulumque caput descendere iussit in caelum et longa manantia labra saliva;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI300)
"quae labra, quis illi vultus erat!"
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X22)
huius pallida labra cibum accipiunt digitis alienis, ipse ad conspectum cenae diducere rictum suetus hiat tantum ceu pullus hirundinis, ad quem ore volat pleno mater ieiuna, sed omni membrorum damno maior dementia, quae nec nomina servorum nec vultum agnoscit amici cum quo praeterita cenavit nocte, nec illos quos genuit, quos eduxit, nam codice saevo heredes vetat esse suos, bona tota feruntur ad Phialen;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X99)

SEARCH

MENU NAVIGATION