라틴어 문장 검색

Iam Saliare Numae carmen qui laudat, et illudquod mecum ignorat solus uolt scire uideri,ingeniis non ille fauet plauditque sepultis,nostra sed inpugnat, nos nostraque liuidus odit.
(호라티우스의 두번째 편지, 135)
ego si risi, quod ineptuspastillos Rufillus olet, Gargonius hircum,lividus et mordax videor tibi?
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장51)
o pater et rexIuppiter, ut pereat positum robigine telumnec quisquam noceat cupido mihi pacis!
(호라티우스의 풍자, 2권, 01장30)
Cumque ego id verecunde et vere, ut nunc experior, negarem meque adsequi posse diffiderem, sive quia omnis humanus sermo inferior esset laude caelesti, sive quia otium quasi quaedam ingenii robigo parvulam licet facultatem pristini sic-casset eloquii, tu e contrario adserebas in Dei rebus non possibilitatem inspici debere, sed animum, neque eum posse verba deficere, qui credidisset in verbo.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 1:2)
Neque multo post, cum lividas carnes ungula cruenta pulsaret et sulcatis lateribus dolor quaereret veritatem, infelicissimus iuvenis volens conpendio mortis longos vitare cruciatus, dum in suum mentitur sanguinem, accusavit alienum solusque omnium miser meritus visus est percuti, quia non reliquit innoxiae, unde posset negare.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 3:3)
Stilus ipse quasi sentiens et cera subtristior vel rubigine vel situ obducitur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 1:11)
livida materno fervent adipata veneno.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI306)
confer et hos, veteris qui tollunt grandia templi pocula adorandae robiginis et populorum dona vel antiquo positas a rege coronas;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII55)
Quippe iam Ligures, iam Insubres Galli, nec non et Illyrici lacessebant, sitae sub Alpibus, id est sub ipsis Italiae faucibus gentes, deo quodam incitante adsidue, ne rubiginem ac situm scilicet arma sentirent.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM LIGURICUM 2:1)
At illi, qui iam pridem robigine obsitos enses inertesque maererent equos, ut primum togas et saeviora armis iura viderunt, duce Armenio arma corripiunt;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM GERMANICUM 12:1)
nuda iam crate fluentes Invadunt clypeos, curvataque cuspide pile, Et scabros nigrae morsu rubiginis enses.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:51)
Qui ducis vultus et non legis ista libenter, Omnibus invideas, livide, nemo tibi.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XL1)
Ecce iterum nigros conrodit lividus ungues.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XXVII5)
Rectam vocatus cum cucurrit ad cenam, Quam tot diebus noctibusque captavit, Ter poscit apri glandulas, quater lumbum, Et utramque coxam leporis et duos armos, Nec erubescit peierare de turdo Et ostreorum rapere lividos cirros.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XX2)
Sed tu dulcior elegantiorque, Cuius livida naribus caninis Dependet glacies rigetque barba, Qualem forficibus metit supinis Tonsor Cinyphio Cilix marito.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XCV4)

SEARCH

MENU NAVIGATION